- De cohorte mea reicies, inquit.
- Ista cohors quorum hominum est?
- Volusi haruspicis et corneli medici et horum
- Veniendum erat ad eos contra apronium qui
- O praeclarum et commemorandum iudicium!
- O severum edictum!
- O tutum perfugium aratorum!
- Atque ut intellegatis cuius modi ista iudicia
- Ecquem putatis decumanum, hac licentia permissa ut
- Considerate cum vestris animis vosmet ipsi ecquem
- Multos necesse est.
- At ego omnis dico plus, ac multo
- Cedo mihi unum ex triennio praeturae tuae
- Immo vero in quem iudicium ex edicto
- Nemo erat videlicet aratorum qui iniuriam sibi
- Immo vero contra rapiebat et asportabat quantum
- Quid est hoc?
- Tot viri fortes honesti gratiosi, tot siculi,
- Quae causa, quae ratio est?
- Una illa, iudices, quam videtis, quod ultro
- Etenim quod esset iudicium, cum ex verris
- Ageret videlicet causam arator; nihil sibi frumenti
- Surrexisset apronius, nova dignitas publicani, non ut
- Dixisset haec quae volgo dicere solebat, non
- Quae cum dixisset, illi viri optimi de
- Hanc tu licentiam diripiendorum aratorum cum decumanis,
- Si mehercule ex omni copia conventus syracusani,
- Cum vero verbo iudicium sit in edicto,
- Praesertim cum id non modo oratione mea
- Erit tamen in aratores lenior quam videtur.
- Nam qui in decumanos octupli iudicium se
- Quis hunc audet dicere aratoribus infestum aut
- Quanto lenior est quam in publicanum!
- Edixit ut, quod decumanus edidisset sibi dari
- Quid est reliqui iudici quod in aratorem
- Non malum est, inquit, esse istam formidinem,
- Si iudicio vis a me exigere, remove
- Quis porro erit quin malit decumanis tuis
- Illa vero praeclara est clausula edicti, quod
- Primum quae potest esse controversia, cum is
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [33]
