Übersetzungen zu „coniuratis“

coniurare (Verb): coniurare, coniuro, coniuravi, coniuratus; sich verschwören; 2. Person Plural, Indikativ, Präsens, Aktiv; Dativ Plural, PPP; Ablativ Plural, PPP
coniuratus (Adjektiv): conjuro, conjurare, conjuravi, conjuratus V INTRANS; vereidigt; vereidigt; Lokativ Plural, Maskulinum; Dativ Plural, Maskulinum; Ablativ Plural, Maskulinum; Positiv, Dativ Plural; Positiv, Ablativ Plural; coniuratus

Lateinische Textstellen zu „coniuratis“

Ammianus
- coniciens de coniuratis quaestionis agitari prohibuit
Livius
- index unum ex coniuratis theodotum a
- adherbal coniuratis in quinqueremem impositis
- postulatum est ab coniuratis qui alternis
- cum ceteri ex coniuratis ad exercitum obtinendum
- trecentos quinquaginta ex coniuratis uinctos romam missos
- id tempus cum coniuratis consultando absumunt
- factum eumque a coniuratis comprehensum ut dux
Sallust
- et de omnibus coniuratis decernere
Sueton
- quae causa coniuratis maturandi fuit destinata
- fuerat animus coniuratis corpus occisi in
- alterum e coniuratis tribunum ex
Tacitus
- igitur ubi coniuratis praefectum quoque praetorii
- sed ex coniuratis consilia cum vestino
- coniuratis tamen metu proditionis
Titus Livius
- index unum ex coniuratis theodotum a
- adherbal coniuratis in quinqueremem impositis
- postulatum est ab coniuratis qui alternis
- cum ceteri ex coniuratis ad exercitum obtinendum
- trecentos quinquaginta ex coniuratis vinctos romam missos
- id tempus cum coniuratis consultando absumunt
- factum eumque a coniuratis comprehensum ut dux