Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "coniurare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconiuroconjuror
2. Person Singularconjurasconiurare, conjuraris
3. Person Singularconiurataeque, coniurat, coniuratoresconjuratur
1. Person Pluralconjuramusconjuramur
2. Person Pluralconjuratisconjuramini
3. Person Pluralconjurantconjurantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjurabamconjurabar
2. Person Singularconjurabasconjurabare, conjurabaris
3. Person Singularconjurabatconjurabatur
1. Person Pluralconjurabamusconjurabamur
2. Person Pluralconjurabatisconjurabamini
3. Person Pluralconjurabantconjurabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuraboconjurabor
2. Person Singularconjurabisconjurabere, conjuraberis
3. Person Singularconjurabitconjurabitur
1. Person Pluralconjurabimusconjurabimur
2. Person Pluralconjurabitisconjurabimini
3. Person Pluralconjurabuntconjurabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuravi
2. Person Singularconjuravisti, coniurasti
3. Person Singularconjuravit
1. Person Pluralconjuravimus
2. Person Pluralconjuravistis
3. Person Pluralconiurare, coniurarunt, conjuraverunt, conjuravere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuraveram
2. Person Singularconjuraveras
3. Person Singularconjuraverat
1. Person Pluralconjuraveramus
2. Person Pluralconjuraveratis
3. Person Pluralconjuraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuravero
2. Person Singularconjuraveris, conjuraris
3. Person Singularconjuraverit
1. Person Pluralconjuraverimus
2. Person Pluralconjuraveritis
3. Person Pluralconjuraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuremconjurer
2. Person Singularconjuresconjurere, conjureris
3. Person Singularconjuretconjuretur
1. Person Pluralconjuremusconjuremur
2. Person Pluralconjuretisconjuremini
3. Person Pluralconjurentconjurentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuraremconjurarer
2. Person Singularconjuraresconjurarere, conjurareris
3. Person Singularconjuraretconjuraretur
1. Person Pluralconjuraremusconjuraremur
2. Person Pluralconjuraretisconjuraremini
3. Person Pluralconjurarentconjurarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuraverim
2. Person Singularconjuraveris, conjuraris
3. Person Singularconjuraverit
1. Person Pluralconjuraverimus
2. Person Pluralconjuraveritis
3. Person Pluralconjuraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconjuravissem
2. Person Singularconjuravisses
3. Person Singularconjuravisset
1. Person Pluralconjuravissemus
2. Person Pluralconjuravissetis
3. Person Pluralconiurassent, conjuravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconiurareconiurasse, conjuravisse
Passivconjurari, conjurarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconjura, coniuratonisconiurare
3. Person Singular
2. Person Pluralconjurateconjuramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconjuratoconjurator
3. Person Singularconjuratoconjurator
2. Person Pluralconjuratote
3. Person Pluralconjurantoconjurantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum