Übersetzungen zu „properare“

properare (Verb): properare, propero, properavi, properatus; eilen; sich beeilen; beschleunigen; Infinitiv, Präsens, Aktiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 3. Person Plural, Indikativ, Perfekt, Aktiv; maturare, festinare, accelerare, vadere, ruere

Lateinische Textstellen zu „properare“

Ammianus
- coegerunt ad effugia properare montium praeruptorum
- cognito nos disposuimus properare samosatam ut superato
- electus theodosius illuc properare disponitur officiis
- cum agminibus maximis properare coegit non
- isdem tradiderat properare mediolanum urgerent
- in apertum properare discrimen cum
- bello quodam samnitico properare iussus ad praesidium
- promittente mallobaudem orabat properare permitti haec
- ad italiam properare blande hortaretur et
- numeros lectis sebastianus properare dispositus est
- classem omnem properare citis remigiis adegisset
Caesar
- hoc vero magis properare varro ut
Horaz
- notum et properare loco et cessare
- ad exemplar siculi properare epicharmi uincere
Juvenal
- iubet sumpto iuuenem properare cucullo si
Livius
- palati per campum properare ad hostes
Sallust
- quoniam alio properare tempus monet
- sese negoti gratia properare ceterum proditionem
- usui forent properare
Seneca Minor
- magno ad pulcherrima properare impetu video
- ad ista non properare tamquam meliora
Tacitus
- ad desperationem formidine properare
Justinian I.
- vacare coeperis properare debebis ne
- ad nostram clementiam properare festinant
- in semet exponi properare hocque modo diversas
Gaius Iulius Caesar
- hoc vero magis properare varro ut
Titus Livius
- palati per campum properare ad hostes