Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „weiß machend“

candificus (Adjektiv)
candificus, candifica, candificum; candifici, candificae, candifici
reinigend
weiß machend
bleichend
kein Form
albere (Verb)
albere, albeo, -, -
weiß sein
weiß erscheinen
bleich sein
hellfarbig sein
weiß werden
erbleichen
kein Form
exalbesco ()
exalbescere, exalbesco, exalbui, -
weiß werden
erbleichen
sich weiß färben
kein Form
inalbare (Verb)
inalbare, inalbo, inalbavi, inalbatus
weiß machen
bleichen
weißen
mit Weiß bedecken
kein Form
inalbescere (Verb)
inalbescere, inalbesco, -, -
weiß werden
erbleichen
sich weiß färben
kein Form
albico (Verb)
albicare, albico, albicavi, -
weißlich sein
weiß werden
sich weiß färben
kein Form
candificere (Verb)
candificere, candifico, -, candifactus
blendend weiß machen
weiß machen
bleichen
kein Form
albicari (Verb)
albicari, albicor, albicatus sum, -
weiß werden
weißeln
weiß machen
kein Form
albicare
albicare (Verb)
albicare, albico, albicavi, albicatus
weiß werden
bleichen
weiß machen
kein Form
albicari
candicare (Verb)
candicare, candico, candicavi, candicatus
weiß sein
glänzen
hell sein
weiß machen
weißen
kein Form
dealbatus (Adjektiv)
dealbatus, dealbata, dealbatum; dealbati, dealbatae, dealbati
geweißt
getüncht
weiß getüncht
mit Weiß bedeckt
kein Form
albeo (Verb)
albere, -, -, -
weiß sein
weiß werden
bleich sein
weißlich schimmern
kein Form
pallere
albatus (Adjektiv)
albatus, albata, albatum; albati, albatae, albati || albati, m.
weiß gekleidet
in Weiß gekleidet
geweißt
Mitglied der Weißen Partei (im Wagenrennen)
kein Form
albaris (Adjektiv)
albaris, albaris, albare; albaris, albaris, albaris
aus Stuck
Stuck-
weiß getüncht
weiß
kein Form
albarius
feficius (Adjektiv)
deificus, deifica, deificum; deifici, deificae, deifici
vergöttlichend
göttlich machend
kein Form
saxificus (Adjektiv)
saxificus, saxifica, saxificum; saxifici, saxificae, saxifici
versteinernd
zu Stein machend
kein Form
maestificus (Adjektiv)
maestificus, maestifica, maestificum; maestifici, maestificae, maestifici
traurig machend
betrübend
leidvoll
kein Form
moestificus
merens (Adjektiv)
merens, merens, merens; merentis, merentis, merentis
verdienstlich
würdig
sich verdient machend
kein Form
desolatorius (Adjektiv)
desolatorius, desolatoria, desolatorium; desolatorii, desolatoriae, desolatorii
verwüstend
zerstörerisch
einsam machend
kein Form
tistificus (Adjektiv)
tistificus, tistifica, tistificum; tistifici, tistificae, tistifici
betrübend
traurig machend
Kummer verursachend
kein Form
aeger
deificus (Adjektiv)
deificus, deifica, deificum; deifici, deificae, deifici
vergöttlichend
göttlich machend
kein Form
moestificus (Adjektiv)
moestificus, moestifica, moestificum; moestifici, moestificae, moestifici
betrübend
traurig machend
leidvoll
schmerzlich
kein Form
maestificus
tristificus (Adjektiv)
tristificus, tristifica, tristificum; tristifici, tristificae, tristifici
traurig machend
betrübend
leidvoll
schmerzlich
kein Form
praedatorius (Adjektiv)
praedatorius, praedatoria, praedatorium; praedatorii, praedatoriae, praedatorii
räuberisch
plündernd
Beute machend
Piraten-
Raub-
kein Form
edax, pradatorius, rapax
derisorius (Adjektiv)
derisorius, derisoria, derisorium; derisorii, derisoriae, derisorii
spöttisch
höhnisch
verhöhnend
verspottend
lächerlich machend
kein Form
albineus (Adjektiv)
albineus, albinea, albineum; albinei, albineae, albinei
weißlich
weiß
kein Form
albus
chironomon (Substantiv)
chironomi, m. || chironomus, chironoma, chironomum; chironomi, chironomae, chironomi
Pantomime
Gestenspieler
gestikulierend
Gesten machend
kein Form
chironomon, chironomos, pantomimus
deridiculus (Adjektiv)
deridiculus, deridicula, deridiculum; deridiculi, deridiculae, deridiculi
sehr lächerlich
geradezu absurd
zum Gespött machend
kein Form
ridicularius
spurcificus (Adjektiv)
spurcificus, spurcifica, spurcificum; spurcifici, spurcificae, spurcifici
beschmutzend
verunreinigend
schmutzig machend
obszön
schmutzig
unrein
kein Form
albogilvus (Adjektiv)
albogilvus, albogilva, albogilvum; albogilvi, albogilvae, albogilvi
gelblich-weiß
weißgelb
kein Form
beatificus (Adjektiv)
beatificus, beatifica, beatificum; beatifici, beatificae, beatifici
selig machend
beglückend
wonnesam
Glück bringend
kein Form
turpilucrus (Adjektiv)
turpilucrus, turpilucra, turpilucrum; turpilucri, turpilucrae, turpilucri
schändlichen Gewinn machend
unredlich
gewinnsüchtig
habgierig
kein Form
turpilucris
castificus (Adjektiv)
castificus, castifica, castificum; castifici, castificae, castifici
keusch machend
reinigend
keusch
rein
tugendhaft
kein Form
castus, purus, sincerus, candidus, liquidus
dialeucos (Adjektiv)
dialeucos, dialeucos, dialeucos; dialeuci, dialeucae, dialeuci
teilweise weiß
weißlich
blass
kein Form
albicantius (Adverb)
etwas weißlicher
ziemlich weiß
weißlich
kein Form
turpilucris (Adjektiv)
turpilucris, turpilucris, turpilucre; turpilucris, turpilucris, turpilucris
schändlichen Gewinn machend
unredlich gewinnend
habgierig
gewinnsüchtig
kein Form
turpilucrus
cereolus (Adjektiv)
cereolus, cereola, cereolum; cereoli, cereolae, cereoli
wachsfarben
wächsern
gelblich-weiß
kein Form
cerinus
dealbator (Substantiv)
dealbatoris, m.
Weißtüncher
Verputzer
jemand
der weiß macht
kein Form
albare (Verb)
albare, albo, albavi, albatus
weiß machen
bleichen
tünchen
weißeln
kein Form
canutus (Adjektiv)
canutus, canuta, canutum; canuti, canutae, canuti
grauhaarig
ergraut
weiß
greis
bejahrt
kein Form
canens, griseus
subalbidus (Adjektiv)
subalbidus, subalbida, subalbidum; subalbidi, subalbidae, subalbid
etwas weißlich
schwach weiß
leicht blass
kein Form
albidus (Adjektiv)
albidus, albida, albidum; albidi, albidae, albidi
weißlich
etwas weiß
hellfarbig
blass
kein Form
albulus
calecare (Verb)
calecare, caleco, calecavi, calecatus
mit Kalk bestreichen
weiß tünchen
kalken
kein Form
cretatus (Adjektiv)
cretatus, cretata, cretatum; cretati, cretatae, cretati
mit Kreide bestrichen
gekalkt
weiß gekleidet
kein Form
albens (Adjektiv)
albens, albens, albens; albentis, albentis, albentis
weiß werdend
hell
bleichend
blass
kein Form
albulus, candicens
dealbamentum (Substantiv)
dealbamenti, n.
Tünche
Weißen
Verputzen
Anstrich mit Weiß
kein Form
albus (Adjektiv)
albus, alba, album; albi, albae, albi
weiß
bleich
hell
strahlend
grau
kein Form
albineus, clarus, illustris, lucidus, luculentus
dealbare (Verb)
dealbare, dealbo, dealbavi, dealbatus
weißen
tünchen
kalken
mit Weiß bedecken
bleichen
kein Form
canens (Adjektiv)
canentis, canentis, canentis; canentis, canentis, canentis
singend
klingend
tönend
melodisch
weiß
grau
gräulich
kein Form
canutus, griseus
leucaspis (Adjektiv)
leucaspis, leucaspis, leucaspis; leucaspidis, leucaspidis, leucaspidis
weiß beschildet
mit weißen Schilden versehen
kein Form

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum