Formentabelle zu „candicare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candico | candicor |
2. Person Singular | candicas | candicare, candicaris |
3. Person Singular | candicat | candicatur |
1. Person Plural | candicamus | candicamur |
2. Person Plural | candicatis | candicamini |
3. Person Plural | candicant | candicantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicabam | candicabar |
2. Person Singular | candicabas | candicabare, candicabaris |
3. Person Singular | candicabat | candicabatur |
1. Person Plural | candicabamus | candicabamur |
2. Person Plural | candicabatis | candicabamini |
3. Person Plural | candicabant | candicabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicabo | candicabor |
2. Person Singular | candicabis | candicabere, candicaberis |
3. Person Singular | candicabit | candicabitur |
1. Person Plural | candicabimus | candicabimur |
2. Person Plural | candicabitis | candicabimini |
3. Person Plural | candicabunt | candicabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicavi | — |
2. Person Singular | candicavisti | — |
3. Person Singular | candicavit | — |
1. Person Plural | candicavimus | — |
2. Person Plural | candicavistis | — |
3. Person Plural | candicare, candicavere, candicaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicaveram | — |
2. Person Singular | candicaveras | — |
3. Person Singular | candicaverat | — |
1. Person Plural | candicaveramus | — |
2. Person Plural | candicaveratis | — |
3. Person Plural | candicaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicavero | — |
2. Person Singular | candicaris, candicaveris | — |
3. Person Singular | candicaverit | — |
1. Person Plural | candicaverimus | — |
2. Person Plural | candicaveritis | — |
3. Person Plural | candicaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicem | candicer |
2. Person Singular | candices | candicere, candiceris |
3. Person Singular | candicet | candicetur |
1. Person Plural | candicemus | candicemur |
2. Person Plural | candicetis | candicemini |
3. Person Plural | candicent | candicentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicarem | candicarer |
2. Person Singular | candicares | candicarere, candicareris |
3. Person Singular | candicaret | candicaretur |
1. Person Plural | candicaremus | candicaremur |
2. Person Plural | candicaretis | candicaremini |
3. Person Plural | candicarent | candicarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicaverim | — |
2. Person Singular | candicaris, candicaveris | — |
3. Person Singular | candicaverit | — |
1. Person Plural | candicaverimus | — |
2. Person Plural | candicaveritis | — |
3. Person Plural | candicaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | candicavissem | — |
2. Person Singular | candicavisses | — |
3. Person Singular | candicavisset | — |
1. Person Plural | candicavissemus | — |
2. Person Plural | candicavissetis | — |
3. Person Plural | candicavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | candicare | candicavisse |
Passiv | candicari, candicarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | candica | candicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | candicate | candicamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | candicato | candicator |
3. Person Singular | candicato | candicator |
2. Person Plural | candicatote | — |
3. Person Plural | candicanto | candicantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | candicata, candicatum, candicatus | candicata, candicatae, candicati |
Genitiv | candicatae, candicati | candicatarum, candicatorum |
Dativ | candicatae, candicato | candicatis |
Akkusativ | candicatam, candicatum | candicata, candicatas, candicatos |
Ablativ | candicata, candicato | candicatis |
Vokativ | candicata, candicate, candicatum | candicata, candicatae, candicati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | candicans | candicantes, candicantia |
Genitiv | candicantis | candicantium, candicantum |
Dativ | candicanti | candicantibus |
Akkusativ | candicans, candicantem | candicantes, candicantia |
Ablativ | candicante, candicanti | candicantibus |
Vokativ | candicans | candicantes, candicantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | candicatura, candicaturum, candicaturus | candicatura, candicaturae, candicaturi |
Genitiv | candicaturae, candicaturi | candicaturarum, candicaturorum |
Dativ | candicaturae, candicaturo | candicaturis |
Akkusativ | candicaturam, candicaturum | candicatura, candicaturas, candicaturos |
Ablativ | candicatura, candicaturo | candicaturis |
Vokativ | candicatura, candicature, candicaturum | candicatura, candicaturae, candicaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | candicanda, candicandum, candicandus | candicanda, candicandae, candicandi |
Genitiv | candicandae, candicandi | candicandarum, candicandorum |
Dativ | candicandae, candicando | candicandis |
Akkusativ | candicandam, candicandum | candicanda, candicandas, candicandos |
Ablativ | candicanda, candicando | candicandis |
Vokativ | candicanda, candicande, candicandum | candicanda, candicandae, candicandi |
152 (228) Formen für „candicare“