Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „gemeinsam geübt“

coexercitatus (Adjektiv)
coexercitatus, coexercitata, coexercitatum; coexercitati, coexercitatae, coexercitati
gemeinsam geübt
zusammen trainiert
gleichzeitig geübt/trainiert
kein Form
coaestimare (Verb)
coaestimare, coaestimo, coaestimavi, coaestimatus
gemeinsam schätzen
zusammen bewerten
kollektiv einschätzen
gemeinsam veranschlagen
kein Form
practicus (Adjektiv)
practicus, practica, practicum; practici, practicae, practici
praktisch
brauchbar
wirksam
erfahren
geübt
kein Form
administrativus, amministrativus
exercitatus (Adjektiv)
exercitatus, exercitata, exercitatum; exercitati, exercitatae, exercitati
geübt
erfahren
ausgebildet
trainiert
eingeübt
vielgeplagt
kein Form
eruditus
consultus (Adjektiv)
consultus, consulta, consultum; consulti, consultae, consulti || consulti, m.
erfahren
kundig
geübt
weise
klug
Rechtsgelehrter
Jurist
Anwalt
kein Form
accipere, resciscere, noscere, experiri, consultus
promiscuus (Adjektiv)
promiscuus, promiscua, promiscuum; promiscui, promiscuae, promiscui
gemischt
vermischt
unterschiedslos
allgemein
gemeinsam
ununterscheidbar
unterschiedslos
durcheinander
allgemein
gemeinsam
kein Form
chydaeus, commiscuus, communalis, intergerivus, miscellus
conpascere (Verb)
conpascere, conpasco, conpavi, conpastus
gemeinsam weiden
auf gemeinsamem Land weiden lassen
zusammen abweiden
gemeinsam fressen
kein Form
confamulans (Adjektiv)
confamulans, confamulans, confamulans; confamulantis, confamulantis, confamulantis
gemeinsam dienend
zusammenhelfend
kein Form
coepulari (Verb)
coepulari, coepulor, coepulatus sum, -
zusammen schmausen
gemeinsam speisen
kein Form
connexe (Adverb)
zusammenhängend
in Verbindung
gemeinsam
kein Form
conexe, conexo, connexo
collective (Adverb)
gemeinschaftlich
gemeinsam
kollektiv
zusammen
kein Form
cunctim
correcumbens (Adjektiv)
correcumbens, correcumbens, correcumbens; correcumbentis, correcumbentis, correcumbentis
zusammenliegend
gemeinsam liegend
sich zusammenlegend
kein Form
conrecumbens
conresuscitare (Verb)
conresuscitare, conresuscito, conresuscitavi, conresuscitatus
zusammen auferwecken
gemeinsam wiederbeleben
kein Form
corresuscitare
conlectim (Adverb)
zusammenfassend
gesammelt
gemeinsam
kein Form
collecte, collectim, conlecte, summatim
conexe (Adverb)
zusammenhängend
verbunden
gemeinsam
kein Form
conexo, connexe, connexo
copulatim (Adverb)
gemeinsam
zusammen
vereint
verbunden
kein Form
una (Adverb)
zusammen
zugleich
gemeinsam
einig
vereint
kein Form
eadem
corresuscitare (Verb)
corresuscitare, corresuscito, corresuscitavi, corresuscitatus
zusammen auferwecken
gemeinsam wiederbeleben
kein Form
conresuscitare
coadorare (Verb)
coadorare, coadoro, coadoravi, coadoratus
gemeinsam anbeten
zusammen verehren
kein Form
iunctim (Adverb)
gemeinsam
zusammen
vereint
einmütig
kein Form
iunctim
communicarius (Adjektiv)
communicarius, communicaria, communicarium; communicarii, communicariae, communicarii
gemeinsam
gemeinschaftlich
allen gehörig
kein Form
communitus (Adverb)
-
gemeinsam
zusammen
gemeinschaftlich
als Gruppe
kein Form
conmunitus, commistim, commixtim, coniunctim
compascere (Verb)
compascere, compasco, compavi, compastus
gemeinsam weiden
zusammen abweiden
mitweiden
kein Form
colligate (Adverb)
zusammenhängend
gemeinsam
kollektiv
zusammen
kein Form
conligate, consociatim, copulative
collecte (Adverb)
gemeinsam
gemeinschaftlich
zusammenfassend
summarisch
kein Form
collectim, conlecte, conlectim, summatim
conliberta (Substantiv)
conlibertae, f.
Mitfreigelassene
Freigelassene (gemeinsam mit anderen)
kein Form
colliberta
conspirate (Adverb)
einmütig
übereinstimmend
gemeinsam
einträchtig
kein Form
unanimiter, unianimiter
consociatim (Adverb)
gemeinsam
vereint
zusammen
partnerschaftlich
in Verbindung
kein Form
colligate, com, congregatim, conligate, idipsum
consortalis (Adjektiv)
consortalis, consortalis, consortale; consortalis, consortalis, consortalis
gemeinschaftlich
gemeinsam
partnerschaftlich
verbunden
kein Form
coniuncte (Adverb)
coniuncte, coniunctius, coniunctissime
gemeinsam
zusammen
vereint
verbunden
gleichzeitig
kein Form
accessorius, coniuncte
coniunctim (Adverb)
gemeinschaftlich
gemeinsam
zusammen
vereint
einmütig
kein Form
commistim, commixtim, communitus, conmunitus
conligate (Adverb)
zusammenhängend
gemeinsam
vereint
in Verbindung
kein Form
colligate, consociatim, copulative
uniter (Adverb)
gemeinsam
einmütig
einträchtig
vereint
als Einheit
kein Form
collegialiter (Adverb)
kollegialisch
gemeinschaftlich
gemeinsam
im Kollegium
kein Form
coexercito (Verb)
coexercitare, coexercito, coexercitavi, coexercitatus
zugleich einüben
gemeinsam üben
zusammen trainieren
kein Form
commiscuus (Adjektiv)
commiscuus, commiscua, commiscuum; commiscui, commiscuae, commiscui
vermischt
gemischt
gemeinsam
allgemein
unterschiedslos
kein Form
chydaeus, communalis, intergerivus, promiscuus, protritus
axitiosus (Adjektiv)
axitiosus, axitiosa, axitiosum; axitiosi, axitiosae, axitiosi
verschwenderisch
freigebig
gemeinsam handelnd
zusammenwirkend
kein Form
coassumere (Verb)
coassumere, coassumo, coassumpsi, coassumptus
zusammen annehmen
gemeinsam übernehmen
vereinigen
verbinden
kein Form
communiter (Adverb)
gemeinsam
gemeinschaftlich
allgemein
einmütig
übereinstimmend
kein Form
plerumque
convesci (Verb)
convesci, convescor, -, convestus
gemeinsam speisen
zusammen essen
ein Festmahl halten
kein Form
commixtim (Adverb)
gemischt
vermischt
durcheinander
gemeinsam
kein Form
commistim, communitus, coniunctim, conmunitus, mixtim
conjubere (Verb)
conjubere, conjubeo, conjussi, conjussus
zusammen befehlen
gemeinsam anordnen
gebieten
kein Form
conseminalis (Adjektiv)
conseminalis, conseminalis, conseminale; conseminalis, conseminalis, conseminalis
zusammen gesät
gemeinsam bepflanzt
durch Saat verwandt
kein Form
consemineus
comprecari (Verb)
comprecari, comprecor, comprecatus sum, -
gemeinsam beten
anflehen
beschwören
bitten
kein Form
conprecari
coaegrotare (Verb)
coaegrotare, coaegroto, coaegrotavi, coaegrotatus
gleichzeitig erkranken
zusammen krank sein
gemeinsam leiden
kein Form
copulate (Adverb)
gemeinsam
zusammen
verbunden
als zusammengesetztes Wort
kein Form
conspondere (Verb)
conspondere, conspondeo, conspondi, consponsus
gemeinsam versprechen
verloben
übereinkommen
sich verschwören
kein Form
conmunicari (Verb)
conmunicari, conmunicor, conmunicatus sum, -
mitteilen
teilnehmen
gemeinsam haben
sich austauschen
kommunizieren
kein Form
communicare, communicari, comparti, conmunicare, conparti
commortalis (Adjektiv)
commortalis, commortalis, commortale; commortalis, commortalis, commortalis
sterblich
dem Tode unterworfen
allen Sterblichen gemeinsam
kein Form
mortalis
condecernere (Verb)
condecernere, condecerno, condecrevi, condecretus
gemeinsam beschließen
zusammen entscheiden
verordnen
festsetzen
urteilen
kein Form
augurari, dijudicare

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum