Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „one learned in canon law“

canonicus (Adjektiv)
canonicus, canonica, canonicum; canonici, canonicae, canonici || canonici, m.
kanonisch
kirchenrechtlich
regelmäßig
rechtmäßig
gesetzlich
orthodox
Kanoniker
Stiftsherr
Kirchenrechtler
kein Form
canon
jureperitus (Adjektiv)
jureperitus, jureperita, jureperitum; jureperti, jureperitae, jureperti
rechtskundig
juristisch erfahren
im Recht erfahren
rechtsgelehrt
kein Form
jurisperitus
jurisperitus (Adjektiv)
jurisperitus, jurisperita, jurisperitum; jurisperti, jurisperitae, jurisperti || jurisperti, m.
rechtskundig
juristisch erfahren
im Recht erfahren
rechtsgelehrt
Rechtsexperte
Jurist
Rechtsgelehrter
kein Form
jureperitus
canon (Substantiv)
canonis, m.
Kanon
Regel
Richtschnur
Norm
Muster
Verzeichnis
Liste
Beschluss
Kirchenrecht
kein Form
canon, formula, norma, canonicus
canonista (Substantiv)
canonistae, m.
Kanonist
Kirchenrechtler
Experte im kanonischen Recht
kein Form
canonicum (Substantiv)
canonici, n.
Kirchenrecht
kanonische Regel
Kapitelhaus
kein Form
canonicalis (Adjektiv)
canonicalis, canonicalis, canonicale; canonicalis, canonicalis, canonicalis
kanonisch
dem Kirchenrecht entsprechend
rechtmäßig
regulär
kein Form
decretalista (Substantiv)
decretalistae, m.
Dekretalist
Experte für kanonisches Recht
Kenner des Kirchenrechts
kein Form
canonice (Adverb)
kanonisch
kirchenrechtlich
gemäß den Kirchengesetzen
in kanonischer Weise
kein Form
legisdoctor (Substantiv)
legisdoctoris, m.
Doktor der Rechte
Rechtslehrer
Juraprofessor
kein Form
doctus (Adjektiv)
doctus, docta, doctum; docti, doctae, docti || docti, m.
gelehrt
gebildet
erfahren
klug
weise
Gelehrter
Gelehrte
kein Form
litteratus, litterosus
vellea (Substantiv)
velleae, f.
Velleisches Senatskonsult
römisches Gesetz aus dem Jahr 46 n. Chr.
das es Frauen untersagte
für andere Bürgschaften zu übernehmen
kein Form
vellaea
decretista (Substantiv)
decretistae, m.
Dekretist
Kanonist
Gelehrter des kanonischen Rechts
Gelehrter des Decretum Gratiani
kein Form
vellaea (Substantiv)
vellaeae, f.
Vellaeisches Gesetz
Velleianisches Gesetz
römisches Gesetz aus dem Jahr 46 n. Chr.
das Frauen die Bürgschaft für andere untersagte
kein Form
vellea
semidoctus (Adjektiv)
semidoctus, semidocta, semidoctum; semidocti, semidoctae, semidocti
halbgelehrt
unvollkommen gebildet
oberflächlich gebildet
kein Form
contrajuris (Adjektiv)
contrajuris, contrajuris, contrajure; contrajuris, contrajuris, contrajuris
ungesetzlich
rechtswidrig
widerrechtlich
gesetzeswidrig
kein Form
inlicitus
pragmaticusus (Substantiv)
pragmaticusi, m.
Rechtskundiger
Jurist
Rechtspraktiker
kein Form
legirupio (Substantiv)
legirupionis, m.
Gesetzesbrecher
Rechtsbrecher
Gesetzesverletzer
kein Form
legirupa
legirupa (Substantiv)
legirupae, m.
Gesetzesbrecher
Rechtsbrecher
kein Form
legirupio
exlex (Adjektiv)
exlex, exlex, exlex; exlegis, exlegis, exlegis
gesetzlos
vogelfrei
außerhalb des Gesetzes
ohne Gesetz
rücksichtslos
ungebunden
kein Form
protervus
legalis (Adjektiv)
legalis, legalis, legale; legalis, legalis, legalis
gesetzlich
rechtmäßig
legal
die Gesetze betreffend
kein Form
legitimus
causidicalis (Adjektiv)
causidicalis, causidicalis, causidicale; causidicalis, causidicalis, causidicalis
forensisch
die Rechtsverhandlung betreffend
an Gerichtssäle erinnernd
kein Form
consocer (Substantiv)
consoceri, m.
Mitschwiegervater
kein Form
consocrus (Substantiv)
consocrus, f.
Schwiegermutter des eigenen Kindes
Schwiegermutter des Sohnes oder der Tochter
kein Form
canonicarius (Substantiv)
canonicarii, m.
Kanoniker
Stiftsherr
kein Form
fas (Substantiv)
fas, n.
göttliches Recht
göttliches Gesetz
religiöse Pflicht
was (göttlichem) Recht entspricht
was erlaubt ist
kein Form
spectio
canonicatus (Substantiv)
canonicatus, m.
Kanonikat
Kanonikerstelle
Amt eines Kanonikers
kein Form
canonia (Substantiv)
canoniae, f.
Kanonikat
Domherrenstelle
Pfründe eines Domherren
kein Form
eruditulus (Adjektiv)
eruditulus, eruditula, eruditulum; erudituli, eruditulae, erudituli
etwas gelehrt
ziemlich gebildet
kein Form
confractorium (Substantiv)
confractorii, n.
Confractorium (Gebet am Ende des Kanons im ambrosianischen Ritus)
kein Form
scola (Substantiv)
scolae, f.
Schule
Unterrichtsort
gelehrte Unterredung
kein Form
athenaeum, schola
multiscius (Adjektiv)
multiscius, multiscua, multiscium; multiscii, multiscuae, multisciī
allwissend
vielwissend
sehr kenntnisreich
gelehrt
kein Form
novisse (Partizip)
noscere, nosco, novi, notus
gelernt haben
wissen
kennen
bekannt sein mit
kein Form
scire
pereruditus (Adjektiv)
pereruditus, pererudita, pereruditum; pereruditi, pereruditae, pereruditi
sehr gelehrt
hochgebildet
äußerst bewandert
kein Form
eruditus (Adjektiv)
eruditus, erudita, eruditum; eruditi, eruditae, eruditi
gebildet
gelehrt
erfahren
unterrichtet
ausgebildet
sachkundig
kein Form
exercitatus
cognitus (Adjektiv)
cognitus, cognita, cognitum; cogniti, cognitae, cogniti
bekannt
erkannt
erfahren
erprobt
bewährt
erwiesen
kein Form
schola (Substantiv)
scholae, f.
Schule
Vortrag
Vorlesung
Lehranstalt
Gesprächsrunde
Debatte
kein Form
acroama, acroasis, athenaeum, ludus, oratio
litterarius (Adjektiv)
litterarius, litteraria, litterarium; litterarii, litterariae, litterarii
literarisch
schriftlich
zum Lesen und Schreiben gehörig
gelehrt
gebildet
kein Form
litterosus (Adjektiv)
litterosus, litterosa, litterosum; litterosi, litterosae, litterosi
belesen
gelehrt
gebildet
mit Kenntnis der Literatur
wissenschaftlich
kein Form
litteratus, doctus
academia (Substantiv)
Academiae, f.
Akademie
Hochschule
philosophische Schule (besonders die von Platon)
Gelehrtengesellschaft
kein Form
academia
scholastica (Substantiv)
scholasticae, f.
Gelehrte
Gelehrte Frau
Scholastikerin
kein Form
scolastica
doctor (Substantiv)
doctoris, m.
Lehrer
Lehrerin
Doktor
Gelehrter
Gelehrte
Gelehrter
kein Form
magister, praeceptor, dediscalus, didascalus, didascolus
hecyra (Substantiv)
hecyrae, f.
Schwiegermutter
kein Form
socer (Substantiv)
soceri, m.
Schwiegervater
kein Form
socrus (Substantiv)
socri, f.
Schwiegermutter
kein Form
nurus (Substantiv)
nurus, f.
Schwiegertochter
kein Form
gener (Substantiv)
generi, m.
Schwiegersohn
kein Form
scholasticus (Adjektiv)
scholasticus, scholastica, scholasticum; scholastici, scholasticae, scholastici || scholastici, m.
scholastisch
schulmäßig
gelehrt
wissenschaftlich
Gelehrter
Schüler
Lehrer
Rhetoriker
kein Form
rhetor
scolasticus (Adjektiv)
scolasticus, scolastica, scolasticum; scolastici, scolasticae, scolastici || scolastici, m.
scholastisch
schulmäßig
gelehrt
akademisch
Gelehrter
Schüler
Lehrer
Rhetoriker
kein Form
diatriba (Substantiv)
diatribae, f.
Diatribe
gelehrte Abhandlung
wissenschaftliche Untersuchung
Vortrag
Diskurs
kein Form

Lateinische Textstellen zu „one learned in canon law“

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum