Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognitus"

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativcognitus, cognitum, cognita, cognitare, cognitaque, cognitus, cognitumque, cognitum, cognitacognita, cogniti, cogniti, cognitae, cognita, cognitiora, cognitae, cognitaque
Genitivcogniti, cogniti, cogniti, cogniti, cognitae, cognitiora, cognitae, cognitioracognitarum, cognitorum, cognitorum, cognitorum, cognitarum, cognitorum
Dativcognito, cognito, cognito, cognito, cognitae, cognitoque, cognitoque, cognitoreis, cognitoreis, cognitaecognitis, cognitis
Akkusativcognitum, cognitum, cognitam, cognitam, cognitum, cognitum, cognitare, cognitumque, cognitumquecognitos, cognitas, cognitas, cognita, cognitos, cognita, cognitaque
Ablativcognita, cognito, cognito, cognito, cognito, cognitoque, cognitoque, cognita, cognitare, cognitaque, cognitoreis, cognitoreiscognitis, cognitis
Vokativcognita, cognite, cognite, cognitoe, cognitum, cognita, cognitare, cognitaque, cognitumque, cognitumcognita, cogniti, cogniti, cognitae, cognita, cognitiora, cognitae, cognitaque
Komparativ
 SingularPlural
Nominativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Genitiv
Dativ
Akkusativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Ablativ
Vokativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativcognitus, cognitus, cognitudocognitus, cognituus, cognitus, cognituus
Genitivcognitus, cognituscognituum, cognituum
Dativcognitui, cognituicognitubus, cognitibus, cognitibus, cognitubus
Akkusativcognitum, cognitumque, cognitumcognituus, cognitus, cognituus, cognitus
Ablativcognitu, cognitudino, cognitare, cognitucognitubus, cognitibus, cognitibus, cognitubus
Vokativcognitus, cognitus, cognitudocognitus, cognituus, cognitus, cognituus

Adverb

 Grundform
Positivcognite, cognite, cognitoe
Komparativ
Superlativ
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum