Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognitus"

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativcognita, cognitus, cognitum, cognitare, cognitaque, cognitumquecognita, cogniti, cognitae, cognitiora, cognitaque
Genitivcogniti, cognitae, cogniti, cognitiora, cognitioracognitorum, cognitarum, cognitorum
Dativcognito, cognito, cognitae, cognitoque, cognitoque, cognitoreis, cognitoreiscognitis
Akkusativcognitumque, cognitum, cognitam, cognitum, cognitare, cognitumquecognitaque, cognitos, cognitas, cognita
Ablativcognita, cognito, cognito, cognitoque, cognitoque, cognitare, cognitoreis, cognitaque, cognitoreiscognitis
Vokativcognita, cognite, cognitoe, cognitum, cognitare, cognitaque, cognitumquecognita, cogniti, cognitae, cognitiora, cognitaque
Komparativ
 SingularPlural
Nominativcognitiuscognitiora
Genitiv
Dativ
Akkusativcognitiuscognitiora
Ablativ
Vokativcognitiuscognitiora
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativcognitus, cognitudocognitus, cognituus
Genitivcognituscognituum
Dativcognituicognitubus, cognitibus
Akkusativcognitum, cognitumquecognitus, cognituus
Ablativcognitu, cognitudino, cognitarecognitubus, cognitibus
Vokativcognitus, cognitudocognitus, cognituus

Adverb

 Grundform
Positivcognite, cognitoe
Komparativ
Superlativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum