Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „tapfer im krieg“

bellator (Substantiv)
bellatoris, m. || bellator, bellatrix, bellator; bellatoris, bellatricis, bellatoris
Krieger
Kämpfer
Soldat
kriegerisch
heldenhaft
tapfer im Krieg
kein Form
bellator
belligerari (Verb)
belligerari, belligeror, belligeratus sum, -
Krieg führen
sich im Krieg befinden
Krieg treiben
kein Form
belligerare
bellare (Verb)
bellare, bello, bellavi, bellatus
Krieg führen
Krieg treiben
kämpfen
sich bekriegen
kein Form
bellifer (Adjektiv)
bellifer, bellifera, belliferum; belliferi, belliferae, belliferi
Krieg bringend
kriegerisch
Krieg führend
kein Form
belliger
debellare (Verb)
debellare, debello, debellavi, debellatus
besiegen
unterwerfen
im Krieg bezwingen
den Krieg beenden
auskämpfen
kein Form
militare (Verb)
militare, milito, militavi, militatus
als Soldat dienen
Krieg führen
kämpfen
im Krieg stehen
einen Kriegsdienst leisten
kein Form
inbellis (Adjektiv)
inbellis, inbellis, inbelle; inbellis, inbellis, inbellis
unkriegerisch
friedlich
unfähig zum Krieg
nicht für den Krieg geeignet
wehrlos
kein Form
imbellis, pacifier
bellipotens (Adjektiv)
bellipotens, bellipotens, bellipotens; bellipotentis, bellipotentis, bellipotentis
kriegsgewaltig
mächtig im Krieg
stark im Krieg
kriegerisch
kein Form
adbellare (Verb)
adbellare, adbello, adbellavi, adbellatus
bekriegen
Krieg führen gegen
mit Krieg überziehen
kein Form
belligerare (Verb)
belligerare, belligero, belligeravi, belligeratus
Krieg führen
Krieg treiben
im Kriegszustand sein
kein Form
belligerari
viriliter (Adverb)
viriliter, virilius, virilissime
männlich
tapfer
energisch
mannhaft
kein Form
virtuose (Adverb)
tugendhaft
bravourös
tapfer
exzellent
kein Form
valorosus (Adjektiv)
valorosus, valorosa, valorosum; valorosi, valorosae, valorosi
tapfer
mutig
heldenhaft
tüchtig
wertvoll
kein Form
magnanimus
forticulus (Adjektiv)
forticulus, forticula, forticulum; forticuli, forticulae, forticuli
recht mutig
ziemlich tapfer
etwas stark
kein Form
bellax (Adjektiv)
bellax, bellax, bellax; bellacis, bellacis, bellacis
kriegerisch
streitlustig
kampflustig
mutig
tapfer
kein Form
bellicosus, bellosus, duellicosus
valenter (Adverb)
valenter, valentius, valentissime
kräftig
stark
energisch
tapfer
tüchtig
kein Form
animose (Adverb)
animose, animosius, animosissime
mutig
beherzt
tapfer
energisch
leidenschaftlich
hitzig
ungestüm
kein Form
actuose, impigre, studiose
fortiter (Adverb)
fortiter, fortius, fortissime
tapfer
mutig
beherzt
entschlossen
standhaft
kräftig
stark
energisch
kein Form
perfortiter ()
sehr tapfer
sehr mutig
überaus stark
kein Form
strenuus (Adjektiv)
strenuus, strenua, strenuum; strenui, strenuae, strenui
energisch
kräftig
tätig
lebhaft
munter
tapfer
tüchtig
ungestüm
kein Form
strinuus, activus, actorius, actualis, actuosus
fortis (Adjektiv)
fortis, fortis, forte; fortis, fortis, fortis
tapfer
mutig
stark
kräftig
energisch
standhaft
entschlossen
heldenhaft
kein Form
validus, sanus, salvus, animosa, saluber
guerra (Substantiv)
guerrae, f.
Krieg
Kriegsführung
bewaffneter Konflikt
kein Form
gerra, warra, duellum, duellio, guerra
guarra (Substantiv)
guarrae, f.
Krieg
Kriegsführung
bewaffneter Konflikt
kein Form
guerra, gerra, duellio, duellum, warra
bellari (Verb)
bellari, bellor, -, -
Krieg führen
kämpfen
streiten
kein Form
dimicare, concertare, concertari, conflictari, proeliari
werra (Substantiv)
werrae, f.
Krieg
Fehde
Streit
Auseinandersetzung
kein Form
guerra, ambago, turbamentum, perturbatio, duellum
duellio (Substantiv)
duellionis, m.
Krieg
Kampf
Schlacht
bewaffneter Konflikt
kein Form
guerra, gerra, guarra, duellum, warra
belliger (Adjektiv)
belliger, belligera, belligerum; belligeri, belligerae, belligeri
kriegführend
kriegerisch
zum Krieg gehörig
kein Form
bellifer
bellicus (Adjektiv)
bellicus, bellica, bellicum; bellici, bellicae, bellici
Kriegs-
zum Krieg gehörig
kriegerisch
kein Form
duellicus, stratioticus
duellatorus (Adjektiv)
duellatorius, duellatoria, duellatorium; duellatorii, duellatoriae, duellatorii
kriegerisch
Kriegs-
zum Krieg gehörig
kein Form
bellatorus
duellicus (Adjektiv)
duellicus, duellica, duellicum; duellici, duellicae, duellici
Kriegs-
zum Krieg gehörig
kriegerisch
kein Form
bellicus, stratioticus
cruciata (Substantiv)
cruciatae, f.
Kreuzzug
Feldzug
Krieg gegen die Ungläubigen
kein Form
bellum (Substantiv)
belli, n.
Krieg
Schlacht
Kampf
Auseinandersetzung
Gefecht
kein Form
proelium, caedes, certamen, conflictatio, conflictus
rebellare (Verb)
rebellare, rebello, rebellavi, rebellatus
rebellieren
aufbegehren
revoltieren
sich auflehnen
den Krieg erneuern
kein Form
diomedes (Substantiv)
Diomedis, m.
Diomedes (griechischer Held im Trojanischen Krieg)
kein Form
bellosus (Adjektiv)
bellosus, bellosa, bellosum; bellosi, bellosae, bellosi
kriegerisch
voll Krieg
kriegslüstern
kein Form
bellax, bellicosus, duellicosus
machaon (Substantiv)
Machaonis, m.
Machaon (Sohn des Asklepios
Arzt im Trojanischen Krieg)
kein Form
duellum (Substantiv)
duelli, n.
Krieg
Kampf
Schlacht
Duell
Zweikampf
kein Form
guerra, gerra, guarra, duellio, warra
deproeliari (Verb)
deproeliari, deproelior, deproeliatus sum, -
heftig kämpfen
erbittert streiten
Krieg führen
sich eine Schlacht liefern
kein Form
dimicare
idomeneus (Substantiv)
Idomenei, m.
Idomeneus (Sohn des Deukalion und Anführer der Kreter im Trojanischen Krieg)
kein Form
inferre (Verb)
inferre, infero, intuli, illatus
hineintragen
hineinbringen
zufügen
verursachen
hineinversetzen
folgern
schließen
darbringen
erweisen
Krieg führen
kein Form
afficere
mart (Adjektiv)
Martis, m. || maris, maris, mare; maris, maris, maris
Mars (Kriegsgott)
Krieg
Schlacht
männlich
kein Form
cosmicon, dipteron, epitriton, epogdoon, feb
militans (Substantiv)
militans, militans, militans; militantis, militantis, militantis || militantis, m.
kämpfend
streitend
Krieg führend
Soldat
Soldat
Kämpfer
kein Form
mars (Substantiv)
Martis, m.
Mars (römischer Kriegsgott)
Krieg
Schlacht
Kampf
Gefecht
Heer
Armee
Waffengewalt
kriegerischer Geist
kein Form
mavors
militiola (Substantiv)
militiolae, f.
kurzer Militärdienst
unbedeutender Militärdienst
kleiner Krieg
kein Form
vercingetorix (Substantiv)
Vercingetorigis, m.
Vercingetorix (gallischer Fürst des Stammes der Averner
der im Gallischen Krieg einen Aufstand gegen Julius Caesar anführte)
kein Form

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum