Formentabelle zu „belligerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligero | belligeror |
2. Person Singular | belligeras | belligerare, belligeraris |
3. Person Singular | belligerat | belligeratur |
1. Person Plural | belligeramus | belligeramur |
2. Person Plural | belligeratis | belligeramini |
3. Person Plural | belligerant | belligerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligerabam | belligerabar |
2. Person Singular | belligerabas | belligerabare, belligerabaris |
3. Person Singular | belligerabat | belligerabatur |
1. Person Plural | belligerabamus | belligerabamur |
2. Person Plural | belligerabatis | belligerabamini |
3. Person Plural | belligerabant | belligerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligerabo | belligerabor |
2. Person Singular | belligerabis | belligerabere, belligeraberis |
3. Person Singular | belligerabit | belligerabitur |
1. Person Plural | belligerabimus | belligerabimur |
2. Person Plural | belligerabitis | belligerabimini |
3. Person Plural | belligerabunt | belligerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligeravi | — |
2. Person Singular | belligeravisti | — |
3. Person Singular | belligeravit | — |
1. Person Plural | belligeravimus | — |
2. Person Plural | belligeravistis | — |
3. Person Plural | belligerare, belligeravere, belligeraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligeraveram | — |
2. Person Singular | belligeraveras | — |
3. Person Singular | belligeraverat | — |
1. Person Plural | belligeraveramus | — |
2. Person Plural | belligeraveratis | — |
3. Person Plural | belligeraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligeravero | — |
2. Person Singular | belligeraris, belligeraveris | — |
3. Person Singular | belligeraverit | — |
1. Person Plural | belligeraverimus | — |
2. Person Plural | belligeraveritis | — |
3. Person Plural | belligeraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligerem | belligerer |
2. Person Singular | belligeres | belligerere, belligereris |
3. Person Singular | belligeret | belligeretur |
1. Person Plural | belligeremus | belligeremur |
2. Person Plural | belligeretis | belligeremini |
3. Person Plural | belligerent | belligerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligerarem | belligerarer |
2. Person Singular | belligerares | belligerarere, belligerareris |
3. Person Singular | belligeraret | belligeraretur |
1. Person Plural | belligeraremus | belligeraremur |
2. Person Plural | belligeraretis | belligeraremini |
3. Person Plural | belligerarent | belligerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligeraverim | — |
2. Person Singular | belligeraris, belligeraveris | — |
3. Person Singular | belligeraverit | — |
1. Person Plural | belligeraverimus | — |
2. Person Plural | belligeraveritis | — |
3. Person Plural | belligeraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | belligeravissem | — |
2. Person Singular | belligeravisses | — |
3. Person Singular | belligeravisset | — |
1. Person Plural | belligeravissemus | — |
2. Person Plural | belligeravissetis | — |
3. Person Plural | belligeravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | belligerare | belligeravisse |
Passiv | belligerari, belligerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | belligera | belligerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | belligerate | belligeramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | belligerato, belligeratoreis | belligerator |
3. Person Singular | belligerato, belligeratoreis | belligerator |
2. Person Plural | belligeratote | — |
3. Person Plural | belligeranto | belligerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | belligeratum, belligerata, belligeratus | belligerata, belligeratae, belligerati |
Genitiv | belligeratae, belligerati | belligeratarum, belligeratorum |
Dativ | belligeratae, belligerato, belligeratoreis | belligeratis |
Akkusativ | belligeratum, belligeratam | belligerata, belligeratas, belligeratos |
Ablativ | belligerata, belligerato, belligeratoreis | belligeratis |
Vokativ | belligeratum, belligerata, belligerate | belligerata, belligeratae, belligerati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | belligeratura, belligeraturum, belligeraturus | belligeratura, belligeraturae, belligeraturi |
Genitiv | belligeraturae, belligeraturi | belligeraturarum, belligeraturorum |
Dativ | belligeraturae, belligeraturo | belligeraturis |
Akkusativ | belligeraturam, belligeraturum | belligeratura, belligeraturas, belligeraturos |
Ablativ | belligeratura, belligeraturo | belligeraturis |
Vokativ | belligeratura, belligerature, belligeraturum | belligeratura, belligeraturae, belligeraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | belligeranda, belligerandum, belligerandus | belligeranda, belligerandae, belligerandi |
Genitiv | belligerandae, belligerandi | belligerandarum, belligerandorum |
Dativ | belligerandae, belligerando | belligerandis |
Akkusativ | belligerandam, belligerandum | belligeranda, belligerandas, belligerandos |
Ablativ | belligeranda, belligerando | belligerandis |
Vokativ | belligeranda, belligerande, belligerandum | belligeranda, belligerandae, belligerandi |
152 (234) Formen für „belligerare“