Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „kollegium der zehnmänner“

decemviratus (Substantiv)
decemviratus, m.
Dezemvirat
Amt der Dezemvirn
Kollegium der Zehnmänner
kein Form
xviratus
vigintiviratus (Substantiv)
vigintiviratus, vigintiviratus, m.
Kollegium der Zwanzigmänner
Vigintivirat (Kollegium von zwanzig Magistraten als erste Stufe des Cursus Honorum)
kein Form
quattuorviratur (Substantiv)
quattuorviraturae, f.
Amt der Viermänner
Kollegium der Quattuorviri
kein Form
septemviralis (Adjektiv)
septemviralis, septemviralis, septemvirale; septemviralis, septemviralis, septemviralis
septemviralisch
zu dem Kollegium der Siebenmänner gehörig
kein Form
adlectus (Substantiv)
adlecti, m.
einer
der in ein Kollegium gewählt wurde
Kooptierter
kein Form
quinqueprimus (Substantiv)
quinqueprimi, m.
Kollegium von fünf höchsten Magistraten
Kollegium von fünf führenden Senatoren
kein Form
mercuriales ()
mercurialis, mercurialis, mercuriale; mercurialis, mercurialis, mercurialis || mercurialium, m.
zu Merkur gehörig
Handels-
geschäftlich
Kollegium der Kaufleute
kein Form
quindecimviralis (Adjektiv)
quindecimviralis, quindecimviralis, quindecimvirale; quindecimviralis, quindecimviralis, quindecimviralis
zum Kollegium der Quindecimviri gehörig
die Quindecimviri betreffend
kein Form
duoetvicesimanus (Substantiv)
duoetvicesimani, m.
Soldaten der 22. Legion
Männer der 22. Legion
kein Form
secundanus (Substantiv)
secundani, m.
Soldaten der zweiten Legion
Männer zweiten Ranges
kein Form
xvir (Substantiv)
xviri, m.
Decemvir
Mitglied eines Zehnmännerkollegiums
kein Form
decemvir
decemvir (Substantiv)
decemviri, m.
Decemvir
Mitglied eines Zehnmännerkollegiums
kein Form
xvir
conlegialis (Adjektiv)
conlegialis, conlegialis, conlegiale; conlegialis, conlegialis, conlegialis
kollegial
zu einem Kollegium gehörig
kein Form
collegialis, collegiarius, conlegiarius
benefactor (Substantiv)
benefactoris, m.
Wohltäter
Förderer
Gönner
kein Form
collegialiter (Adverb)
kollegialisch
gemeinschaftlich
gemeinsam
im Kollegium
kein Form
munificator (Substantiv)
munificatoris, m.
Wohltäter
Spender
Gönner
kein Form
ephoebias (Substantiv)
ephoebiae, f.
Gruppe junger Männer
Jünglingsverein
kein Form
postremus (Adjektiv)
postremus, postrema, postremum; postremi, postremae, postremi
der letzte
der hinterste
der äußerste
der geringste
der niedrigste
kein Form
favisor (Substantiv)
favisoris, m.
Gönner
Förderer
Beschützer
Anhänger
kein Form
favitor, paracletus, patronus, vindex
colegium (Substantiv)
colegii, n.
Kollegium
Körperschaft
Vereinigung
Zunft
Priesterkollegium
kein Form
collegium, conlegium
collegium (Substantiv)
collegii, n.
Kollegium
Körperschaft
Vereinigung
Zunft
Gilde
Amtsgemeinschaft
kein Form
collegium, colegium, conlegium
septemviratus (Substantiv)
septemviratus, m.
Septemvirat
Amt eines Septemvirn
Kollegium von sieben Männern
kein Form
conlegium (Substantiv)
conlegii, n.
Kollegium
Körperschaft
Vereinigung
Zunft
Gilde
Priesterkollegium
kein Form
colegium, collegium
seviratus (Substantiv)
seviratus, m.
Sevirat
Amt eines Sevirn
Kollegium von sechs Männern
kein Form
quinquevir (Substantiv)
quinqueviri, m.
Quinvir
Mitglied eines Fünf-Männer-Kollegiums
Kommissar
kein Form
favitor (Substantiv)
fautoris, m.
Förderer
Unterstützer
Gönner
Beschützer
Anhänger
kein Form
favisor, paracletus, patronus, vindex
mercurius (Substantiv)
Mercurii, m.
Merkur (römischer Gott des Handels
der Beredsamkeit
der Nachrichten
der Kommunikation
der Reisenden
der Grenzen
des Glücks
der Gaunerei und der Diebe)
Merkur (Planet)
kein Form
benivolus (Adjektiv)
benivolus, benivola, benivolum; benivoli, benivolae, benivoli || benivoli, m.
wohlwollend
freundlich
geneigt
günstig
Gönner
Freund
kein Form
adfabilis, adfectuosus, affabilis, affectuosus, almus
infimus (Adjektiv)
infimus, infima, infimum; infimi, infimae, infimi
der unterste
der niedrigste
der geringste
der tiefste
kein Form
infumus
pappus (Substantiv)
pappi, m.
Pflanzenwolle
Flaum
Bart (alter Männer)
kein Form
fautor (Substantiv)
fautoris, m.
Förderer
Unterstützer
Gönner
Beschützer
Patron
Anhänger
kein Form
assertor, benevolens, commendatrix, custos, defensor
benivolens (Adjektiv)
benivolens, benivolens, benivolens; benivolentis, benivolentis, benivolentis || benivolentis, m./f.
wohlwollend
freundlich
geneigt
günstig
Wohlgesinnter
Freund
Gönner
kein Form
benevolens, benevolus, sociennus
benevolus (Adjektiv)
benevolus, benevola, benevolum; benevoli, benevolae, benevoli || benevoli, m.
wohlwollend
freundlich
geneigt
günstig gesinnt
Gönner
Freund
Anhänger
Unterstützer
kein Form
benevolens, benivolens, convictor, lenis
quattuorvir (Substantiv)
quattuorviri, m.
Quattuorvir
Kollegium von vier Männern
Vierer-Ausschuss
kein Form
decursio (Substantiv)
decursionis, f.
das Herablaufen
der Sturmangriff
die Übung
der Überfall
der Lauf
die Bahn
der Abstieg
kein Form
benevolens (Adjektiv)
benevolens, benevolens, benevolens; benevolentis, benevolentis, benevolentis || benevolentis, m./f.
wohlwollend
freundlich
gütig
geneigt
Gönner
Gönnerin
Freund
Freundin
Förderer
Förderin
kein Form
benivolens, benevolus, commendatrix, fautor, sociennus
bivira (Substantiv)
bivirae, f.
Frau
die zwei Ehemänner hatte
zweimal verheiratete Frau
kein Form
ephebiceus (Adjektiv)
ephebiceus, ephebicea, ephebiceum; ephebicei, ephebiceae, ephebicei
für junge Männer geeignet
Jünglings-
die Epheben betreffend
kein Form
conlegiarius (Adjektiv)
conlegiarius, conlegiaria, conlegiarium; conlegiarii, conlegiariae, conlegiarii || conlegiarii, m.
zu einem Kollegium gehörig
Kollegial-
Kollegienmitglied
Mitglied eines Kollegiums
kein Form
collegiarius, collegialis, collegiatus, conlegialis
ultumus (Adjektiv)
ultimus, ultima, ultimum; ultimi, ultimae, ultimi
der äußerste
der entfernteste
der letzte
endgültig
kein Form
novissimus (Adjektiv)
novissimus, novissima, novissimum; novissimi, novissimae, novissimi
der neueste
der letzte
der jüngste
kein Form
extremus, ultima, ultimus
extumus (Adjektiv)
extimus, extrema, extremum; extimi, extremae, extimi
der äußerste
der entfernteste
der letzte
extrem
kein Form
extimus
alterum (Adjektiv)
alter, altera, alterum; alterius, alterius, alterius
der eine (von zweien)
der andere
ein anderer
der zweite
kein Form
alius, altera, alterum
imulus (Adjektiv)
imus, ima, imum; imi, imae, imi
der unterste
der tiefste
der innerste
kein Form
transalpinus (Adjektiv)
transalpinus, transalpina, transalpinum; transalpini, transalpinae, transalpini || transalpini, m.
transalpinisch
jenseits der Alpen
auf der anderen Seite der Alpen gelegen
Bewohner der transalpinen Region
Transalpiner
kein Form
decanicum (Substantiv)
decanici, n.
Kapitelhaus
zur Kirche gehörendes Gebäude
Zweig der Astrologie
der auf der Einteilung der Tierkreiszeichen in Drittel basiert (Plural)
kein Form
extimus (Adjektiv)
extimus, extrema, extremum; extimi, extremae, extimi
der äußerste
der entfernteste
der letzte
kein Form
extremus, extumus
anticthonis (Substantiv)
anticthonis, m.
Bewohner der Antipoden
Mensch von der gegenüberliegenden Seite der Erde
kein Form
antichthonis, antictonis
cisalpinus (Adjektiv)
cisalpinus, cisalpina, cisalpinum; cisalpini, cisalpinae, cisalpini
cisalpinisch
diesseits der Alpen
südlich der Alpen
auf der diesseitigen Seite der Alpen
kein Form
ephebeum (Substantiv)
ephebei, n.
Ephebeum
Halle im Gymnasium für Jugendliche
Übungsplatz für junge Männer
kein Form

Lateinische Textstellen zu „kollegium der zehnmänner“

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum