At saeua e speculis tempus dea nacta nocendi ardua tecta petit stabuli et de culmine summo pastorale canit signum cornuque recuruo tartaream intendit uocem, qua protinus omne contremuit nemus et siluae insonuere profundae; audiit et triuiae longe lacus, audiit amnis sulpurea nar albus aqua fontesque velini, et trepidae matres pressere ad pectora natos.