Lux erat, et generi dextram conplexus euntis pandion comitem lacrimis commendat obortis: hanc ego, care gener, quoniam pia causa coegit, et voluere ambae voluisti tu quoque, tereu do tibi perque fidem cognataque pectora supplex, per superos oro, patrio ut tuearis amore et mihi sollicitae lenimen dulce senectae quam primum omnis erit nobis mora longa remittas; tu quoque quam primum satis est procul esse sororem , si pietas ulla est, ad me, philomela, redito.