Curtium, iuuenem bello egregium, castigasse ferunt dubitantes an ullum magis romanum bonum quam arma uirtusque esset, et silentio facto templa deorum immortalium, quae foro imminent, capitoliumque intuentem et manus nunc in caelum, nunc in patentes terrae hiatus ad deos manes porrigentem, se deuouisse; equo deinde quam poterat maxime exornato insidentem, armatum se in specum immisisse; donaque ac fruges super eum a multitudine uirorum ac mulierum congestas lacumque curtium non ab antiquo illo t.