Ibi cum diu sententiis certatum esset et magna pars senatus, principe eius sententiae t· manlio torquato, cum tyrannis bellum gerendum fuisse censerent hostibus et syracusanorum et populi romani, et urbem recipi, non capi, et receptam legibus antiquis et libertate stabiliri, non fessam miseranda seruitute bello adfligi; inter tyrannorum et ducis romani certamina praemium uictoris in medio positam urbem pulcherrimam ac nobilissimam perisse, horreum atque aerarium quondam populi romani, cuius munificentia ac donis multis tempestatibus, hoc denique ipso punico bello adiuta ornataque res publica esset; si ab inferis exsistat rex hiero fidissimus imperii romani cultor, quo ore aut syracusas aut romam ei ostendi posse, cum, ubi semirutam ac spoliatam patriam respexerit, ingrediens romam in uestibulo urbis, prope in porta, spolia patriae suae uisurus sit, haec taliaque cum ad inuidiam consulis miserationemque siculorum dicerentur, mitius tamen decreuerunt patres: acta m· marcelli quae is gerens bellum uictorque egisset rata habenda esse, in reliquum curae senatui fore rem syracusanam, mandaturosque consuli laeuino ut quod sine iactura rei publicae fieri posset fortunis eius ciuitatis consuleret.