Hunc procul ut campo turnus prospexit aperto, ante leui iaculo longum per inane secutus sistit equos biiugis et curru desilit atque semianimi lapsoque superuenit, et pede collo impresso dextrae mucronem extorquet et alto fulgentem tingit iugulo atque haec insuper addit: en agros et, quam bello, troiane, petisti, hesperiam metire iacens: haec praemia, qui me ferro ausi temptare, ferunt, sic moenia condunt.