Dicunt contra avidius quietus, cornutus tertullus: quietus, iniquissimum esse querelas dolentium excludi, ideoque arriae et fanniae ius querendi non auferendum, nec interesse cuius ordinis quis sit, sed quam causam habeat; cornutus, datum se a consulibus tutorem helvidi filiae petentibus matre eius et vitrico; nunc quoque non sustinere deserere officii sui partes, in quo tamen et suo dolori modum imponere et optimarum feminarum perferre modestissimum affectum; quas contentas esse admonere senatum publici certi cruentae adulationis et petere, si poena flagitii manifestissimi remittatur, nota certe quasi censoria inuratur.