Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „of a charitable nature“

charitativus (Adjektiv)
charitativus, charitativa, charitativum; charitativi, charitativae, charitativi
wohltätig
mildtätig
karitativ
liebevoll
von wohltätiger Natur
kein Form
caritativus
eranus (Substantiv)
erani, m.
Hilfsverein
Unterstützungskasse
kein Form
humanitarius (Adjektiv)
humanitarius, humanitaria, humanitarium; humanitarii, humanitariae, humanitarii
humanitär
menschenfreundlich
wohltätig
kein Form
elemosyna (Substantiv)
elemosynae, f.
Almosen
milde Gabe
Wohltätigkeit
kein Form
eleemosyna, elemosina
caritativus (Adjektiv)
caritativus, caritativa, caritativum; caritativi, caritativae, caritativi
wohltätig
mildtätig
karitativ
liebevoll
freundlich
kein Form
affabilis, benignus, charitativus, facetus
diaconium (Substantiv)
diaconii, n.
Diakonat
Diakonenamt
Diakonie
karitative Einrichtung
kein Form
diaconatus, zagon, zagonus, diacon, diaconus
triplicitas (Substantiv)
triplicitatis, f.
Dreifaltigkeit
Dreifachheit
kein Form
essendia (Substantiv)
essendiae, f.
Wesen
Essenz
Natur
Sein
kein Form
assindia
supernaturalis (Adjektiv)
supernaturalis, supernaturalis, supernaturale; supernaturalis, supernaturalis, supernaturalis
übernatürlich
überweltlich
transzendent
kein Form
physice (Adjektiv)
physices, f.
Physik
Naturwissenschaft
kein Form
physica (Substantiv)
physicae, f.
Physik
Naturwissenschaft
kein Form
trinitas (Substantiv)
Trinitatis, f.
Dreifaltigkeit
Trinität
Dreizahl
kein Form
physiologus (Substantiv)
physiologi, m.
Physiologe
Naturforscher
kein Form
chemista
heterogenia (Substantiv)
heterogeniae, f.
Heterogenität
Ungleichartigkeit
Verschiedenartigkeit
Gemischtnatur
kein Form
physicum (Substantiv)
physici, n.
Physik
Naturwissenschaft
Naturlehre
kein Form
physiologia (Substantiv)
physiologiae, f.
Physiologie
Naturlehre
Naturkunde
kein Form
physicon (Adjektiv)
physicon, physica, physicon; physici, physicae, physici
natürlich
physikalisch
die Natur betreffend
kein Form
cosmicon, dipteron, epitriton, epogdoon, feb
entitas (Substantiv)
entitatis, f.
Entität
Wesenheit
Sein
Dasein
Beschaffenheit
kein Form
consubstantialis (Adjektiv)
consubstantialis, consubstantialis, consubstantiale; consubstantialis, consubstantialis, consubstantialis
wesensgleich
von gleichem Wesen
substanzgleich
kein Form
consubstantivus
deitas (Substantiv)
deitatis, f.
Gottheit
Göttlichkeit
göttliches Wesen
kein Form
naturaliter (Adverb)
von Natur aus
natürlich
naturgemäß
instinktiv
kein Form
castigatorius (Adjektiv)
castigatorius, castigatoria, castigatorium; castigatorii, castigatoriae, castigatorii
tadelnd
strafend
zurechtweisend
kritisch
kein Form
exemplaritas (Substantiv)
exemplaritatis, f.
Vorbildlichkeit
mustergültiges Wesen
vollkommenes Beispiel
kein Form
exemplar, exemplare, exempoator, indutrix
dupleitas (Substantiv)
dupleitatis, f.
Doppelnatur
Doppelheit
Zweideutigkeit
Zwiespältigkeit
kein Form
duplicitas
entitativus (Adjektiv)
entitativus, entitativa, entitativum; entitativi, entitativae, entitativi
das Sein betreffend
seiend
Entität besitzend
kein Form
essentia (Substantiv)
essentiae, f.
Wesen
Essenz
Substanz
Natur
Beschaffenheit
kein Form
adpellativus (Adjektiv)
adpellativus, adpellativa, adpellativum; adpellativi, adpellativae, adpellativi
appellativisch
nennend
die Eigenschaft eines Nomens besitzend
kein Form
appellativus
carnis (Substantiv)
carnis, f.
Fleisch
Körperfleisch
Körper
Leib
Trieb
kein Form
caro, pulpa, viscus
physicos (Adjektiv)
physicus, physica, physicum; physici, physicae, physici
die Natur betreffend
physikalisch
natürlich
kein Form
caro (Substantiv)
carnis, f.
Fleisch
Körperfleisch
Fruchtfleisch
Leib
Sinnlichkeit
kein Form
carnis, pulpa, viscus
appellativus (Adjektiv)
appellativus, appellativa, appellativum; appellativi, appellativae, appellativi
appellativisch
nennend
als Gattungsname dienend
Gattungs-
Nenn-
kein Form
adpellativus
connaturaliter (Adverb)
von Natur aus
naturgemäß
angeboren
auf natürliche Weise
kein Form
feritas (Substantiv)
feritatis, f.
Wildheit
Grausamkeit
Unmenschlichkeit
Rohheit
Brutalität
kein Form
mirabilitas (Substantiv)
mirabilitatis, f.
Wunderbarkeit
Erstaunlichkeit
Bewundernswürdigkeit
außergewöhnliche Beschaffenheit
kein Form
proprietas (Substantiv)
proprietatis, f.
Eigentum
Besitz
Besonderheit
Eigenschaft
Natur
Beschaffenheit
kein Form
adjunctum, dominium, suum
qualitas (Substantiv)
qualitatis, f.
Qualität
Beschaffenheit
Eigenschaft
Natur
Zustand
Merkmal
kein Form
bonitas, facies, natura
habitudo (Substantiv)
habitudinis, f.
Zustand
Beschaffenheit
Gewohnheit
Charakter
Wesen
Beziehung
Haltung
kein Form
facies, figura, forma, instar
spiritualitas (Substantiv)
spiritualitatis, f.
Spiritualität
Geistigkeit
geistliche Beschaffenheit
kein Form
spiritalitas
spiritalitas (Substantiv)
spiritalitatis, f.
Spiritualität
Geistigkeit
geistliche Beschaffenheit
kein Form
spiritualitas
heroicitas (Substantiv)
heroicitatis, f.
Heldentum
Heldenhaftigkeit
Heldenmut
kein Form
animalitas (Substantiv)
animalitatis, f.
Tierheit
tierische Natur
tierisches Wesen
kein Form
talis (Adjektiv)
talis, talis, tale; talis, talis, talis
solch
derartig
von solcher Art
so beschaffen
ein solcher
kein Form
consubstantivus (Adjektiv)
consubstantivus, consubstantiva, consubstantivum; consubstantivi, consubstantivae, consubstantivi
wesensgleich
von gleicher Substanz
von gleichem Wesen
kein Form
consubstantialis
smaragdites (Adjektiv)
smaragdites, smaragdites, smaragdites; smaragditis, smaragditis, smaragditis
smaragdähnlich
smaragdgrün
von smaragdartiger Beschaffenheit
kein Form
zmaragdites
fabulositas (Substantiv)
fabulositatis, f.
Fabelhaftigkeit
Sagenhaftigkeit
Erfindung
erdichtete Geschichte
kein Form
zmaragdites (Adjektiv)
zmaragdites, zmaragdites, zmaragdites; zmaragditis, zmaragditis, zmaragditis
smaragdähnlich
aus Smaragd
von smaragdgrüner Farbe
kein Form
smaragdites
praeposterus (Adjektiv)
praeposterus, praepostera, praeposterum; praeposteri, praeposterae, praeposteri
verkehrt
unnatürlich
widersinnig
absurd
unsinnig
verquer
kein Form
perversus
divinitas (Substantiv)
divinitatis, f.
Göttlichkeit
göttliches Wesen
Gottheit
göttliche Macht
kein Form
physicus (Substantiv)
physicus, physica, physicum; physici, physicae, physici || physici, m.
physikalisch
natürlich
die Natur betreffend
Physiker
Naturforscher
kein Form
tenor (Substantiv)
tenoris, m.
Verlauf
Richtung
Inhalt
Sinn
Gehalt
Tenor
Wesen
Beschaffenheit
kein Form

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum