Dicunt enim, cum cenaret crannone in thessalia simonides apud scopam fortunatum hominem et nobilem cecinissetque id carmen, quod in eum scripsisset, in quo multa ornandi causa poetarum more in castorem scripta et pollucem fuissent, nimis illum sordide simonidi dixisse se dimidium eius ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum; reliquum a suis tyndaridis, quos aeque laudasset, peteret, si ei videretur.