Cornelius, homo, ut existimabatur, avarus et furax, sed egregie fortis et bonus imperator, gratias ageret quod se homo inimicus consulem fecisset, bello praesertim magno et gravi nihil est, quod mihi gratias agas, inquit si malui compilari quam venire ; ut asello africanus obicienti lustrum illud infelix, noli inquit mirari; is enim, qui te ex aerariis exemit, lustrum condidit et taurum immolavit.