Missos esse se, qui orarent senatum, ut trium harum rerum unam ab se impetrari sinerent: ut uel ex aequo inter regem socium populumque carthaginiensem, quid cuiusque esset, disceptarent; uel permitterent carthaginiensibus, ut aduersus iniusta arma pio iustoque se tutarentur bello; uel ad extremum, si gratia plus quam ueritas apud eos ualeret, semel statuerent, quid donatum ex alieno masinissae uellent.