Paulum sitiens istarum artium, de quibus loquor, gustavi, quaestor in asia cum essem, aequalem fere meum ex academia rhetorem nactus, metrodorum illum, de cuius memoria commemoravit antonius; et inde decedens athenis, ubi ego diutius essem moratus, nisi atheniensibus, quod mysteria non referrent, ad quae biduo serius veneram, suscensuissem; qua re hoc, quod complector tantam scientiam vimque doctrinae, non modo non pro me, sed contra me est potius, non enim quid ego, sed quid orator possit disputo, atque hos omnis, qui artis rhetoricas exponunt, perridiculos; scribunt enim de litium genere et de principiis et de narrationibus; illa vis autem eloquentiae tanta est, ut omnium rerum, virtutum, officiorum omnisque naturae, quae mores hominum, quae animos, quae vitam continet, originem, vim mutationesque teneat, eadem mores, leges, iura describat, rem publicam regat, omniaque, ad quamcumque rem pertineant, ornate copioseque dicat.