Ceterum germanicus aliis quoque miraculis intendit animum, quorum praecipua fuere memnonis saxca effigies, ubi radiis solis icta est, vocalem sonum reddens, disiectasque inter et vix pervias arenas instar montium eductae pyramides certamine et opibus regum, lacusque effossa humo, superfluentis nili receptacula; atque alibi angustiae et profunda altitudo, nullis inquirentium spatiis penetrabilis.