Cotta, quem ille florentem reliquerat, paucis diebus post mortem crassi depulsus per invidiam tribunatu non multis ab eo tempore mensibus eiectus est e civitate; sulpicius autem, qui in eadem invidiae flamma fuisset, quibuscum privatus coniunctissime vixerat, hos in tribunatu spoliare instituit omni dignitate; cui quidem ad summam gloriam eloquentiae efflorescenti ferro erepta vita est et poena temeritatis non sine magno rei publicae malo constituta.