Quamquam, et qua felicitate rem publicam administrauerim, et duo fulmina domum meam per hos dies perculerint, non ignorare uos, quirites, arbitror, cum spectaculo uobis nunc triumphus meus, nunc funera liberorum meorum fuerint, tamen paucis, quaeso, sinatis me cum publica felicitate conparare eo, quo debeo, animo priuatam meam fortunam.