Formentabelle zu „parare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | paro, parochius, paromia, parosidad, viviparo | paror |
2. Person Singular | paras, parasideis, parasitor | parare, pararis |
3. Person Singular | parat, paratusque, parataeque, paratitur, paratories | paratur |
1. Person Plural | paramus | paramur |
2. Person Plural | paratis | paramini |
3. Person Plural | parant | parantur, paranturcorpore |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | parabam | parabar |
2. Person Singular | parabas | parabare, parabaris |
3. Person Singular | parabat | parabatur |
1. Person Plural | parabamus | parabamur |
2. Person Plural | parabatis | parabamini |
3. Person Plural | parabant | parabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | parabo | parabor |
2. Person Singular | parabis | parabere, paraberis |
3. Person Singular | parabit | parabitur |
1. Person Plural | parabimus | parabimur |
2. Person Plural | parabitis | parabimini |
3. Person Plural | parabunt | parabuntur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | paraveram, pararam | — |
2. Person Singular | paraveras | — |
3. Person Singular | parauerat, pararat | — |
1. Person Plural | paraveramus | — |
2. Person Plural | paraveratis | — |
3. Person Plural | paraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | paravero | — |
2. Person Singular | pararis, paraueris | — |
3. Person Singular | parauerit, pararit | — |
1. Person Plural | paraverimus | — |
2. Person Plural | paraveritis | — |
3. Person Plural | paraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | parem, opiparem, asparem | parer |
2. Person Singular | pares, opipares, interpares, sppares | parere, imparere, pareris |
3. Person Singular | paret, pared | paretur |
1. Person Plural | paremus, paremos | paremur |
2. Person Plural | deisparetis, paretis | paremini |
3. Person Plural | parent, parentaliorum, parentilla | parentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pararem | pararer |
2. Person Singular | parares | pararere, parareris |
3. Person Singular | pararet | pararetur |
1. Person Plural | pararemus | pararemur |
2. Person Plural | pararetis | pararemini |
3. Person Plural | pararent | pararentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | pararim, paraverim | — |
2. Person Singular | pararis, paraueris | — |
3. Person Singular | parauerit, pararit | — |
1. Person Plural | paraverimus | — |
2. Person Plural | paraveritis | — |
3. Person Plural | paraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | parassem, paravissem | — |
2. Person Singular | paravisses | — |
3. Person Singular | parauisset, parasset | — |
1. Person Plural | paravissemus | — |
2. Person Plural | paravissetis | — |
3. Person Plural | parassent, paravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | para, parabellum, paraceltum, paradigma, paradigmata, parastichis, paravitare, paravitate, parha, plasmopara | parare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | parate | paramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | parato | parator |
3. Person Singular | parato | parator |
2. Person Plural | paratote | — |
3. Person Plural | paranto | parantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | parata, paratus, paratum, paciparatum, paradus, paratumtibi | parati, parata, paratae, paratibus, paratiusque |
Genitiv | parati, paratae, paratibus, paratiusque | paratarum, paratorum |
Dativ | parato, paratae | paratis |
Akkusativ | paratum, paratam, paciparatum, paratumtibi | paratos, parata, paratas |
Ablativ | parata, parato | paratis |
Vokativ | parata, paratum, parate, paciparatum, paratumtibi | parati, parata, paratae, paratibus, paratiusque |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | paraturus, paratura, paraturum | paraturi, paratura, paraturae |
Genitiv | paraturi, paraturae | paraturarum, paraturorum |
Dativ | paraturae, paraturo | paraturis |
Akkusativ | paraturam, paraturum | paraturos, paratura, paraturas |
Ablativ | paratura, paraturo | paraturis |
Vokativ | paratura, parature, paraturum | paraturi, paratura, paraturae |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | parandum, paranda, imparandum, parandus | paranda, parandi, parandae |
Genitiv | parandi, parandae | parandarum, parandorum |
Dativ | parando, parandae | parandis |
Akkusativ | parandam, parandum, imparandum | paranda, parandas, parandos |
Ablativ | parando, paranda | parandis |
Vokativ | paranda, parandum, imparandum, parande | paranda, parandi, parandae |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | paratio | partiones |
Genitiv | parii | — |
Dativ | paritio | pariis |
Akkusativ | — | partiones |
Ablativ | paritio | pariis |
Vokativ | paratio | partiones |
Adjektiv
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | paride |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
169 (346) Formen für „parare“