Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "inquietare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietoinquietor
2. Person Singularinquietasinquietare, inquietaris
3. Person Singularinquietatinquietatur
1. Person Pluralinquietamusinquietamur
2. Person Pluralinquietatisinquietamini
3. Person Pluralinquietantinquietantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietabaminquietabar
2. Person Singularinquietabasinquietabare, inquietabaris
3. Person Singularinquietabatinquietabatur
1. Person Pluralinquietabamusinquietabamur
2. Person Pluralinquietabatisinquietabamini
3. Person Pluralinquietabantinquietabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietaboinquietabor
2. Person Singularinquietabisinquietabere, inquietaberis
3. Person Singularinquietabitinquietabitur
1. Person Pluralinquietabimusinquietabimur
2. Person Pluralinquietabitisinquietabimini
3. Person Pluralinquietabuntinquietabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietavi
2. Person Singularinquietavisti
3. Person Singularinquietavit
1. Person Pluralinquietavimus
2. Person Pluralinquietavistis
3. Person Pluralinquietare, inquietaverunt, inquietavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietaveram
2. Person Singularinquietaveras
3. Person Singularinquietaverat
1. Person Pluralinquietaveramus
2. Person Pluralinquietaveratis
3. Person Pluralinquietaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietavero
2. Person Singularinquietaveris, inquietaris
3. Person Singularinquietaverit
1. Person Pluralinquietaverimus
2. Person Pluralinquietaveritis
3. Person Pluralinquietaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquieteminquietoer, inquieter
2. Person Singularinquietesinquietere, inquieteris
3. Person Singularinquietetinquietetur
1. Person Pluralinquietemusinquietemur
2. Person Pluralinquietetisinquietemini
3. Person Pluralinquietentinquietentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietareminquietarer
2. Person Singularinquietaresinquietarere, inquietareris
3. Person Singularinquietaretinquietaretur
1. Person Pluralinquietaremusinquietaremur
2. Person Pluralinquietaretisinquietaremini
3. Person Pluralinquietarentinquietarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietaverim
2. Person Singularinquietaveris, inquietaris
3. Person Singularinquietaverit
1. Person Pluralinquietaverimus
2. Person Pluralinquietaveritis
3. Person Pluralinquietaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinquietavissem
2. Person Singularinquietavisses
3. Person Singularinquietavisset
1. Person Pluralinquietavissemus
2. Person Pluralinquietavissetis
3. Person Pluralinquietavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivinquietareinquietavisse
Passivinquietari, inquietarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinquietainquietare
3. Person Singular
2. Person Pluralinquietateinquietamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinquietatoinquietator
3. Person Singularinquietatoinquietator
2. Person Pluralinquietatote
3. Person Pluralinquietantoinquietantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum