Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "dissolvere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolvodissolvor
2. Person Singulardissolvisdissolveris, dissolvere
3. Person Singulardissoluit, dissolvitquedissoluitur
1. Person Pluraldissolvimusdissolvimur
2. Person Pluraldissolvitisdissolvimini
3. Person Pluraldissolvuntdissolvuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolvebamdissolvebar
2. Person Singulardissolvebasdissolvebaris, dissolvebare
3. Person Singulardissolvebatdissolvebatur
1. Person Pluraldissolvebamusdissolvebamur
2. Person Pluraldissolvebatisdissolvebamini
3. Person Pluraldissolvebantdissolvebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolvamdissolvar
2. Person Singulardissolvesdissolvere, dissolveris
3. Person Singulardissolvetdissolvetur
1. Person Pluraldissolvemusdissolvemur
2. Person Pluraldissolvetisdissolvemini
3. Person Pluraldissolventdissolventur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolui, dissolvique
2. Person Singulardissolvisti
3. Person Singulardissolvitque, dissoluit
1. Person Pluraldissolvimus
2. Person Pluraldissolvistis
3. Person Pluraldissolvere, dissolverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolveram
2. Person Singulardissolveras
3. Person Singulardissolverat
1. Person Pluraldissolveramus
2. Person Pluraldissolveratis
3. Person Pluraldissolverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolvero
2. Person Singulardissolveris
3. Person Singulardissolverit
1. Person Pluraldissolverimus
2. Person Pluraldissolveritis
3. Person Pluraldissolverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolvamdissolvar
2. Person Singulardissolvasdissolvare, dissolvaris
3. Person Singulardissolvatdissolvatur
1. Person Pluraldissolvamusdissolvamur
2. Person Pluraldissolvatisdissolvamini
3. Person Pluraldissoluantdissoluantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolveremdissolverer
2. Person Singulardissolveresdissolverere, dissolvereris
3. Person Singulardissolveret, dissolveretquedissolveretur
1. Person Pluraldissolveremusdissolveremur
2. Person Pluraldissolveretisdissolveremini
3. Person Pluraldissolverentdissolverentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolverim
2. Person Singulardissolveris
3. Person Singulardissolverit
1. Person Pluraldissolverimus
2. Person Pluraldissolveritis
3. Person Pluraldissolverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissolvissem
2. Person Singulardissolvisses
3. Person Singulardissolvisset
1. Person Pluraldissolvissemus
2. Person Pluraldissolvissetis
3. Person Pluraldissolvissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdissolveredissolvisse
Passivdissolui, dissolvier, dissolvique
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardissolvedissolvere
3. Person Singular
2. Person Pluraldissolvitedissolvimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardissolvitodissolvitor
3. Person Singulardissolvitodissolvitor
2. Person Pluraldissolvitote
3. Person Pluraldissolvuntodissolvuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativdissolubilis, dissolubile
Genitivdissolubilis
Dativ
Akkusativdissolubiledissolubilis
Ablativdissolubile
Vokativdissolubile, dissolubilis
Komparativ
 SingularPlural
Nominativdissolutior
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativdissolutior
Superlativ
 SingularPlural
Nominativdissolutissimus
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum