Formentabelle zu „amoenare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoeno | amoenor |
2. Person Singular | amoenas | amoenare, amoenaris |
3. Person Singular | amoenat | amoenatur |
1. Person Plural | amoenamus | amoenamur |
2. Person Plural | amoenatis | amoenamini |
3. Person Plural | amoenant | amoenantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenabam | amoenabar |
2. Person Singular | amoenabas | amoenabare, amoenabaris |
3. Person Singular | amoenabat | amoenabatur |
1. Person Plural | amoenabamus | amoenabamur |
2. Person Plural | amoenabatis | amoenabamini |
3. Person Plural | amoenabant | amoenabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenabo | amoenabor |
2. Person Singular | amoenabis | amoenabere, amoenaberis |
3. Person Singular | amoenabit | amoenabitur |
1. Person Plural | amoenabimus | amoenabimur |
2. Person Plural | amoenabitis | amoenabimini |
3. Person Plural | amoenabunt | amoenabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenavi | — |
2. Person Singular | amoenavisti | — |
3. Person Singular | amoenavit | — |
1. Person Plural | amoenavimus | — |
2. Person Plural | amoenavistis | — |
3. Person Plural | amoenare, amoenavere, amoenaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenaveram | — |
2. Person Singular | amoenaveras | — |
3. Person Singular | amoenaverat | — |
1. Person Plural | amoenaveramus | — |
2. Person Plural | amoenaveratis | — |
3. Person Plural | amoenaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenavero | — |
2. Person Singular | amoenaris, amoenaveris | — |
3. Person Singular | amoenaverit | — |
1. Person Plural | amoenaverimus | — |
2. Person Plural | amoenaveritis | — |
3. Person Plural | amoenaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenem | amoener |
2. Person Singular | amoenes | amoenere, amoeneris |
3. Person Singular | amoenet | amoenetur |
1. Person Plural | amoenemus | amoenemur |
2. Person Plural | amoenetis | amoenemini |
3. Person Plural | amoenent | amoenentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenarem | amoenarer |
2. Person Singular | amoenares | amoenarere, amoenareris |
3. Person Singular | amoenaret | amoenaretur |
1. Person Plural | amoenaremus | amoenaremur |
2. Person Plural | amoenaretis | amoenaremini |
3. Person Plural | amoenarent | amoenarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenaverim | — |
2. Person Singular | amoenaris, amoenaveris | — |
3. Person Singular | amoenaverit | — |
1. Person Plural | amoenaverimus | — |
2. Person Plural | amoenaveritis | — |
3. Person Plural | amoenaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | amoenavissem | — |
2. Person Singular | amoenavisses | — |
3. Person Singular | amoenavisset | — |
1. Person Plural | amoenavissemus | — |
2. Person Plural | amoenavissetis | — |
3. Person Plural | amoenavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | amoenare | amoenavisse |
Passiv | amoenari, amoenarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | amoena | amoenare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | amoenate | amoenamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | amoenato | amoenator |
3. Person Singular | amoenato | amoenator |
2. Person Plural | amoenatote | — |
3. Person Plural | amoenanto | amoenantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | amoenata, amoenatum, amoenatus | amoenata, amoenatae, amoenati |
Genitiv | amoenatae, amoenati | amoenatarum, amoenatorum |
Dativ | amoenatae, amoenato | amoenatis |
Akkusativ | amoenatam, amoenatum | amoenata, amoenatas, amoenatos |
Ablativ | amoenata, amoenato | amoenatis |
Vokativ | amoenata, amoenate, amoenatum | amoenata, amoenatae, amoenati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | amoenans | amoenantes, amoenantia |
Genitiv | amoenantis | amoenantium, amoenantum |
Dativ | amoenanti | amoenantibus |
Akkusativ | amoenans, amoenantem | amoenantes, amoenantia |
Ablativ | amoenante, amoenanti | amoenantibus |
Vokativ | amoenans | amoenantes, amoenantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | amoenatura, amoenaturum, amoenaturus | amoenatura, amoenaturae, amoenaturi |
Genitiv | amoenaturae, amoenaturi | amoenaturarum, amoenaturorum |
Dativ | amoenaturae, amoenaturo | amoenaturis |
Akkusativ | amoenaturam, amoenaturum | amoenatura, amoenaturas, amoenaturos |
Ablativ | amoenatura, amoenaturo | amoenaturis |
Vokativ | amoenatura, amoenature, amoenaturum | amoenatura, amoenaturae, amoenaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | amoenanda, amoenandum, amoenandus | amoenanda, amoenandae, amoenandi |
Genitiv | amoenandae, amoenandi | amoenandarum, amoenandorum |
Dativ | amoenandae, amoenando | amoenandis |
Akkusativ | amoenandam, amoenandum | amoenanda, amoenandas, amoenandos |
Ablativ | amoenanda, amoenando | amoenandis |
Vokativ | amoenanda, amoenande, amoenandum | amoenanda, amoenandae, amoenandi |
152 (228) Formen für „amoenare“