Formentabelle zu „vitiare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | uitio, vidio, vitiocenseant, vitiositas | vicior, vitior |
2. Person Singular | devitias, vitias | vitiare, vitiaris |
3. Person Singular | vitiat, vitiatione, vitiationis, vitiatorem | uitiatur |
1. Person Plural | vitiamus | vitiamur |
2. Person Plural | uitiatis | vitiamini |
3. Person Plural | uitiant | vitiantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiabam | vitiabar |
2. Person Singular | vitiabas | vitiabare, vitiabaris |
3. Person Singular | vitiabat | vitiabatur |
1. Person Plural | vitiabamus | vitiabamur |
2. Person Plural | vitiabatis | vitiabamini |
3. Person Plural | vitiabant | uitiabanturque, uitiabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiabo | vitiabor |
2. Person Singular | vitiabis | vitiabere, vitiaberis |
3. Person Singular | vitiabit | uitiabitur |
1. Person Plural | vitiabimus | vitiabimur |
2. Person Plural | vitiabitis | vitiabimini |
3. Person Plural | vitiabunt | vitiabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiavi | — |
2. Person Singular | vitiavisti | — |
3. Person Singular | vitiavit | — |
1. Person Plural | vitiavimus | — |
2. Person Plural | vitiavistis | — |
3. Person Plural | vitiare, vitiavere, vitiaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiaveram | — |
2. Person Singular | vitiaveras | — |
3. Person Singular | vitiaverat | — |
1. Person Plural | vitiaveramus | — |
2. Person Plural | vitiaveratis | — |
3. Person Plural | vitiaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiavero | — |
2. Person Singular | vitiaris, vitiaveris | — |
3. Person Singular | vitiaverit | — |
1. Person Plural | vitiaverimus | — |
2. Person Plural | vitiaveritis | — |
3. Person Plural | vitiaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | divitiem, vitiem | vitier |
2. Person Singular | vities | vitiere, vitieris |
3. Person Singular | vitiet | uitietur |
1. Person Plural | vitiemus | vitiemur |
2. Person Plural | vitietis | vitiemini |
3. Person Plural | vidient, vitient | vitientur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiarem | vitiarer |
2. Person Singular | vitiares | vitiarere, vitiareris |
3. Person Singular | vitiaret | vitiaretur |
1. Person Plural | vitiaremus | vitiaremur |
2. Person Plural | vitiaretis | vitiaremini |
3. Person Plural | vitiarent | vitiarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiaverim | — |
2. Person Singular | vitiaris, vitiaveris | — |
3. Person Singular | vitiaverit | — |
1. Person Plural | vitiaverimus | — |
2. Person Plural | vitiaveritis | — |
3. Person Plural | vitiaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vitiavissem | — |
2. Person Singular | vitiavisses | — |
3. Person Singular | vitiasset, vitiavisset | — |
1. Person Plural | vitiavissemus | — |
2. Person Plural | vitiavissetis | — |
3. Person Plural | vitiavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | vitiare | vitiasse, vitiavisse |
Passiv | uitiari, vitiarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | uitia, plurimumvitia, uirtutibusuitia, vitiabili, vitiaexplicare | vitiare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | vitiate | vitiamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | vitiato | vitiator |
3. Person Singular | vitiato | vitiator |
2. Person Plural | vitiatote | — |
3. Person Plural | vitianto | vitiantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | uitiata, uitiatum, vitiataque, viciatus, vitiatus | uitiata, uitiatae, uitiati, vitiataque |
Genitiv | uitiatae, uitiati | vitiatarum, vitiatorum |
Dativ | vitiato, uitiatae | uitiatis |
Akkusativ | uitiatam, uitiatum | uitiatas, vitiataque, uitiata, vitiatos |
Ablativ | vitiato, uitiata, vitiataque | uitiatis |
Vokativ | uitiata, uitiatum, vitiataque, vitiate | uitiata, vitiataque, uitiatae, uitiati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vitians | vitiantes, vitiantia |
Genitiv | vitiantis | vitiantium, vitiantum |
Dativ | vitianti | vitiantibus |
Akkusativ | vitians, vitiantem | vitiantes, vitiantia |
Ablativ | vitiante, vitianti | vitiantibus |
Vokativ | vitians | vitiantes, vitiantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vitiatura, vitiaturum, vitiaturus | vitiatori, vitiatura, vitiaturae, vitiaturi |
Genitiv | vitiatori, vitiaturae, vitiaturi | vitiaturarum, vitiaturorum |
Dativ | vitiaturae, vitiaturo | vitiatoris, vitiaturis |
Akkusativ | vitiaturam, vitiaturum | vitiatura, vitiaturas, vitiaturos |
Ablativ | vitiatura, vitiaturo | vitiatoris, vitiaturis |
Vokativ | vitiatura, vitiature, vitiaturum | vitiatori, vitiatura, vitiaturae, vitiaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vitianda, vitiandum, vitiandus | vitianda, vitiandae, vitiandi |
Genitiv | vitiandae, vitiandi | vitiandarum, vitiandorum |
Dativ | vitiandae, vitiando | vitiandis |
Akkusativ | vitiandam, vitiandum | vitiandas, vitianda, vitiandos |
Ablativ | vitianda, vitiando | vitiandis |
Vokativ | vitianda, vitiande, vitiandum | vitianda, vitiandae, vitiandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | vitiationis, vitiatoris | — |
Dativ | vitiatori | — |
Akkusativ | vitiatorem | vitiationis, vitiatoris |
Ablativ | vitiatione | — |
Vokativ | — | — |
157 (266) Formen für „vitiare“