Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "vetare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularvedo, uetouetor
2. Person Singularcivetas, uetasvetaris, uetare
3. Person Singularuetat, potuetat, vetatquevetatur
1. Person Pluralvetamusvetamur
2. Person Pluralvetatisvetamini
3. Person Pluralnovetant, uetantuetantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetabamvetabar
2. Person Singularvetabas, vetitabasvetabare, vetabaris
3. Person Singularuetabatvetabatur
1. Person Pluralvetabamusvetabamur
2. Person Pluralvetabatisvetabamini
3. Person Pluraluetabantvetabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularuetabovetabor
2. Person Singularvetabisvetabere, vetaberis
3. Person Singularuetabitvetabitur
1. Person Pluralvetabimusvetabimur
2. Person Pluralvetabitisvetabimini
3. Person Pluraluetabuntvetabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetavi, vetui
2. Person Singularvetavisti, vetuisti
3. Person Singularuetuit, vetavit, vetuitque
1. Person Pluralvetavimus, vetuimus
2. Person Pluralvetavistis, vetuistis
3. Person Pluraluetare, uetuerunt, vetaverunt, uetavere, uetuere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetaveram, vetueram
2. Person Singularvetueras, vetaveras
3. Person Singularvetaverat, uetuerat
1. Person Pluralvetueramus, vetaveramus
2. Person Pluralvetueratis, vetaveratis
3. Person Pluralvetuerant, vetaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetavero, vetuero
2. Person Singularvetaris, vetaveris, vetueris
3. Person Singularuetuerit, vetaverit
1. Person Pluralvetaverimus, vetuerimus
2. Person Pluralvetaveritis, vetueritis
3. Person Pluralvetaverint, vetuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetemueteraria, veterenem, veternere, veter, veterbus, vetereis
2. Person Singularuetes, servetesueteris, veterispraeterea, veterisque, vedere, uetere
3. Person Singularuetetvetetur, vedetur
1. Person Pluralvetemusvetemur
2. Person Pluralvetetisvetemini
3. Person Pluraluetentvedentur, uetentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetaremvetarer
2. Person Singularvetaresvetarere, vetareris
3. Person Singularvetaretque, uetaretvetaretur
1. Person Pluralvetaremusvetaremur
2. Person Pluralvetaretisvetaremini
3. Person Pluraluetarentvetarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetaverim, uetuerim
2. Person Singularvetaveris, vetueris, vetaris
3. Person Singularuetuerit, vetaverit
1. Person Pluralvetuerimus, vetaverimus
2. Person Pluralvetaveritis, vetueritis
3. Person Pluralvetaverint, vetuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularvetuissem, vetavissem
2. Person Singularvetavisses, uetuisses
3. Person Singularvetavisset, uetuisset
1. Person Pluralvetuissemus, vetavissemus
2. Person Pluralvetavissetis, vetuissetis
3. Person Pluralvetavissent, vetuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivuetarevetavisse, vetuisse
Passivvetari, vetarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularveda, uetauetare
3. Person Singular
2. Person Pluraluetatevetamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularvetatovetator
3. Person Singularvetatovetator
2. Person Pluralvetatote
3. Person Pluralvetantovetantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativvettio
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativvettio

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum