Formentabelle zu „vestigare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigo | vestigor |
2. Person Singular | vestigas | uestigare, vestigaris |
3. Person Singular | uestigatque, uestigat, vestigationibus | vestigatur |
1. Person Plural | vestigamus | vestigamur |
2. Person Plural | vestigatis | vestigamini |
3. Person Plural | uestigant | vestigantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigabam | vestigabar |
2. Person Singular | vestigabas | vestigabare, vestigabaris |
3. Person Singular | vestigabat | vestigabatur |
1. Person Plural | vestigabamus | vestigabamur |
2. Person Plural | vestigabatis | vestigabamini |
3. Person Plural | vestigabant | vestigabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigabo | vestigabor |
2. Person Singular | vestigabis | vestigabere, vestigaberis |
3. Person Singular | vestigabit | vestigabitur |
1. Person Plural | vestigabimus | vestigabimur |
2. Person Plural | vestigabitis | vestigabimini |
3. Person Plural | vestigabunt | vestigabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigavi | — |
2. Person Singular | vestigavisti | — |
3. Person Singular | uestigauit | — |
1. Person Plural | vestigavimus | — |
2. Person Plural | vestigavistis | — |
3. Person Plural | uestigare, uestigavere, vestigaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigaveram | — |
2. Person Singular | vestigaveras | — |
3. Person Singular | vestigaverat | — |
1. Person Plural | vestigaveramus | — |
2. Person Plural | vestigaveratis | — |
3. Person Plural | vestigaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigavero | — |
2. Person Singular | vestigaris, vestigaveris | — |
3. Person Singular | vestigaverit | — |
1. Person Plural | vestigaverimus | — |
2. Person Plural | vestigaveritis | — |
3. Person Plural | vestigaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigem | vestiger |
2. Person Singular | vestiges | vestigere, vestigeris |
3. Person Singular | vestiget | vestigetur |
1. Person Plural | uestigemus | vestigemur |
2. Person Plural | vestigetis | vestigemini |
3. Person Plural | vestigent | vestigentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigarem | vestigarer |
2. Person Singular | vestigares | vestigarere, vestigareris |
3. Person Singular | vestigaret | vestigaretur |
1. Person Plural | vestigaremus | vestigaremur |
2. Person Plural | vestigaretis | vestigaremini |
3. Person Plural | uestigarent | vestigarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigaverim | — |
2. Person Singular | vestigaris, vestigaveris | — |
3. Person Singular | vestigaverit | — |
1. Person Plural | vestigaverimus | — |
2. Person Plural | vestigaveritis | — |
3. Person Plural | vestigaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vestigavissem | — |
2. Person Singular | vestigavisses | — |
3. Person Singular | vestigavisset | — |
1. Person Plural | vestigavissemus | — |
2. Person Plural | vestigavissetis | — |
3. Person Plural | vestigavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | uestiga | uestigare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | vestigate | vestigamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | vestigato | vestigator |
3. Person Singular | vestigato | vestigator |
2. Person Plural | vestigatote | — |
3. Person Plural | vestiganto | vestigantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vestigata, vestigatum, vestigatus | vestigata, vestigatae, vestigati |
Genitiv | vestigatae, vestigati | vestigatorum, vestigatarum |
Dativ | vestigatae, vestigato | vestigatis |
Akkusativ | vestigatam, vestigatum | vestigata, vestigatas, vestigatos |
Ablativ | vestigata, vestigato | vestigatis |
Vokativ | vestigata, vestigate, vestigatum | vestigata, vestigatae, vestigati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | uestigans | vestigantes, vestigantia |
Genitiv | vestigantis | vestigantium, vestigantum |
Dativ | vestiganti | vestigantibus |
Akkusativ | uestigans, vestigantem | vestigantes, vestigantia |
Ablativ | vestigante, vestiganti | vestigantibus |
Vokativ | uestigans | vestigantes, vestigantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vestigatura, vestigaturum, vestigaturus | vestigatura, vestigaturae, vestigaturi |
Genitiv | vestigaturae, vestigaturi | vestigaturarum, vestigaturorum |
Dativ | vestigaturae, vestigaturo | vestigaturis |
Akkusativ | vestigaturam, vestigaturum | vestigatura, vestigaturas, vestigaturos |
Ablativ | vestigatura, vestigaturo | vestigaturis |
Vokativ | vestigatura, vestigature, vestigaturum | vestigatura, vestigaturae, vestigaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vestiganda, vestigandum, vestigandus | vestiganda, vestigandae, vestigandi |
Genitiv | vestigandae, vestigandi | vestigandarum, vestigandorum |
Dativ | vestigandae, vestigando | vestigandis |
Akkusativ | vestigandam, vestigandum | vestiganda, vestigandas, vestigandos |
Ablativ | vestiganda, vestigando | vestigandis |
Vokativ | vestiganda, vestigande, vestigandum | vestiganda, vestigandae, vestigandi |
Substantiv
154 (232) Formen für „vestigare“