Formentabelle zu „vernare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | uerno | vernor |
2. Person Singular | uernas, vernasque | vernaris, uernare |
3. Person Singular | uernat | vernatur |
1. Person Plural | vernamus | vernamur |
2. Person Plural | vernatis | vernamini |
3. Person Plural | vernant | vernantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernabam | vernabar |
2. Person Singular | vernabas | vernabare, vernabaris |
3. Person Singular | vernabat | vernabatur |
1. Person Plural | vernabamus | vernabamur |
2. Person Plural | vernabatis | vernabamini |
3. Person Plural | vernabant | vernabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernabo | vernabor |
2. Person Singular | vernabis | vernabere, vernaberis |
3. Person Singular | vernabit | vernabitur |
1. Person Plural | vernabimus | vernabimur |
2. Person Plural | vernabitis | vernabimini |
3. Person Plural | vernabunt | vernabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernavi | — |
2. Person Singular | vernavisti | — |
3. Person Singular | vernavit | — |
1. Person Plural | vernavimus | — |
2. Person Plural | vernavistis | — |
3. Person Plural | uernavere, vernaverunt, uernare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernaveram | — |
2. Person Singular | vernaveras | — |
3. Person Singular | vernaverat | — |
1. Person Plural | vernaveramus | — |
2. Person Plural | vernaveratis | — |
3. Person Plural | vernaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernavero | — |
2. Person Singular | vernaris, vernaveris | — |
3. Person Singular | vernaverit | — |
1. Person Plural | vernaverimus | — |
2. Person Plural | vernaveritis | — |
3. Person Plural | vernaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernem | verner |
2. Person Singular | vernes | vernere, verneris |
3. Person Singular | vernet | vernetur |
1. Person Plural | vernemus | vernemur |
2. Person Plural | vernetis | vernemini |
3. Person Plural | vernent | vernentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernarem | vernarer |
2. Person Singular | vernares | vernarere, vernareris |
3. Person Singular | vernaret | vernaretur |
1. Person Plural | vernaremus | vernaremur |
2. Person Plural | vernaretis | vernaremini |
3. Person Plural | vernarent | vernarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernaverim | — |
2. Person Singular | vernaris, vernaveris | — |
3. Person Singular | vernaverit | — |
1. Person Plural | vernaverimus | — |
2. Person Plural | vernaveritis | — |
3. Person Plural | vernaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | vernavissem | — |
2. Person Singular | vernavisses | — |
3. Person Singular | vernavisset | — |
1. Person Plural | vernavissemus | — |
2. Person Plural | vernavissetis | — |
3. Person Plural | vernavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | uernare | vernavisse |
Passiv | vernari, vernarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | uerna, vernalis, vernaque | uernare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | vernate | vernamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | vernato | vernator |
3. Person Singular | vernato | vernator |
2. Person Plural | vernatote | — |
3. Person Plural | vernanto | vernantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vernata, vernatum, vernatus | vernata, vernatae, vernati |
Genitiv | vernatae, vernati | vernatarum, vernatorum |
Dativ | vernatae, vernato | vernatis |
Akkusativ | vernatam, vernatum | vernata, vernatas, vernatos |
Ablativ | vernata, vernato | vernatis |
Vokativ | vernata, vernate, vernatum | vernata, vernatae, vernati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vernans | uernantes, vernantia |
Genitiv | vernantis | vernantium, vernantum |
Dativ | vernanti | vernantibus |
Akkusativ | vernans, vernantem | uernantes, vernantia |
Ablativ | vernante, vernanti | vernantibus |
Vokativ | vernans | uernantes, vernantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vernatura, vernaturum, vernaturus | vernatura, vernaturae, vernaturi |
Genitiv | vernaturae, vernaturi | vernaturarum, vernaturorum |
Dativ | vernaturae, vernaturo | vernaturis |
Akkusativ | vernaturam, vernaturum | vernatura, vernaturas, vernaturos |
Ablativ | vernatura, vernaturo | vernaturis |
Vokativ | vernatura, vernature, vernaturum | vernatura, vernaturae, vernaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | vernanda, vernandum, vernandus | vernanda, vernandae, vernandi |
Genitiv | vernandae, vernandi | vernandarum, vernandorum |
Dativ | vernandae, vernando | vernandis |
Akkusativ | vernandam, vernandum | vernanda, vernandas, vernandos |
Ablativ | vernanda, vernando | vernandis |
Vokativ | vernanda, vernande, vernandum | vernanda, vernandae, vernandi |
152 (231) Formen für „vernare“