Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „venire“

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	uenio, envenio, veneo	veneor, venior
2. Person Singular	uenis, motisvenis, uivenis, venistine	uenire, hominemuenire, davenire, envenire, sinvenire, usuvenire, veniris
3. Person Singular	uenit, venitque, venituret, usuvenit	venitur
1. Person Plural	uenimus	venimur
2. Person Plural	uenitis	venimini
3. Person Plural	ueniunt, veneunt	veneuntur, veniuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	venbam, venibam, veniebam	venibar, veniebar
2. Person Singular	ueniebas, venbas, venibas	venibare, venibaris, veniebare, veniebaris
3. Person Singular	ueniebat, quaerebasveniebat, uenibat, venbat	venibatur, veniebatur
1. Person Plural	veniebamus, venbamus, venibamus	venibamur, veniebamur
2. Person Plural	ueniebatis, venbatis, venibatis	venibamini, veniebamini
3. Person Plural	ueniebant, venibant, venbant	venibantur, veniebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	ueniam, venibo	veniar, venibor
2. Person Singular	uenies, venibis	ueniere, venibere, veniberis, venierebas, venieris
3. Person Singular	ueniet, venibit	veniberit, venibitur, venietur
1. Person Plural	ueniemus, venibimus, venierimus	venibimur, veniemur
2. Person Plural	uenietis, venibitis	venibimini, veniemini
3. Person Plural	venient, venibunt	venibuntur, venientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	ueni, venique, enveni, venii, venirebas, venivi	—
2. Person Singular	uenisti, uenivisti	—
3. Person Singular	uenit, ueniit, venitque, venituret, uenivit, usuvenit	—
1. Person Plural	uenimus, venivimus	—
2. Person Plural	uenistis, uenivistis	—
3. Person Plural	uenerunt, uenere, uenierunt, ueniere, ueneruntmedici, uenivere, ueniverunt, abvenere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	ueneram, venieram, veniveram	—
2. Person Singular	veneras, veniveras	—
3. Person Singular	uenerat, venierat, veniverat	—
1. Person Plural	veneramus, veniveramus	—
2. Person Plural	ueneratis, veniveratis	—
3. Person Plural	uenerant, venierant, veniverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	venero, venivero	—
2. Person Singular	ueneris, venieris, veniveris	—
3. Person Singular	uenerit, venierit, veniverit	—
1. Person Plural	uenerimus, veniverimus	—
2. Person Plural	ueneritis, venieritis, veniveritis	—
3. Person Plural	uenerint, venierint, veniverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	ueniam, veneam	venear, veniar
2. Person Singular	uenias, veneas	veniare, veniaris
3. Person Singular	ueniat, veneat	veniatur
1. Person Plural	ueniamus, veneamus	veniamur
2. Person Plural	veniatis, veneatis	veniamini
3. Person Plural	ueniant, veneant, enveniant	veneantur, veniantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	uenirem	venirer
2. Person Singular	venires	venirere, venireris
3. Person Singular	ueniret	ueniretur
1. Person Plural	veniremus	veniremur
2. Person Plural	veniretis	veniremini
3. Person Plural	uenirent	venirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	uenerim, veniverim	—
2. Person Singular	ueneris, venieris, veniveris	—
3. Person Singular	uenerit, venierit, veniverit	—
1. Person Plural	uenerimus, veniverimus, venierimus	—
2. Person Plural	ueneritis, venieritis, veniveritis	—
3. Person Plural	uenerint, venierint, veniverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	uenissem, uenivissem	—
2. Person Singular	uenisses, uenivisses	—
3. Person Singular	uenisset, superavenisset, uenivisset	—
1. Person Plural	uenissemus, uenivissemus	—
2. Person Plural	uenissetis, uenivissetis	—
3. Person Plural	uenissent, uenivissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	uenire, hominemuenire, davenire, envenire, sinvenire, usuvenire	uenisse, uenivisse
Passiv	ueniri, venirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	ueni, venique, enveni, venirebas	uenire, ueniere, hominemuenire, davenire, envenire, sinvenire, usuvenire, venierebas
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	venite	venimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	uenito	venitor
3. Person Singular	uenito	venitor
2. Person Plural	venitote	—
3. Person Plural	veneunto, veniunto	veneuntor, veniuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	uentum, uentus, maleuentum, extremaventum, ferventus, noventum, venita, venitum, venitus, venta, caruenta, cirumventa	uenti, ventidio, beneuenti, ventidium, ventidius, nescientventi, animadventi, venita, venitae, veniti, venta, ventae, ventibus, ventilatio, caruenta, cirumventa
Genitiv	uenti, ventidio, beneuenti, ventidium, ventidius, nescientventi, animadventi, venitae, veniti, ventae, ventibus, ventilatio	uentorum, venitarum, venitorum, ventarum
Dativ	uento, beneuento, uenito, venitae, ventae, cirumvento	uentis, uenitis, furventis, ventispependit
Akkusativ	uentum, maleuentum, extremaventum, noventum, venitam, venitum, ventam	uentos, venita, venitas, venitos, venta, ventas, ventosius, caruenta, cirumventa
Ablativ	uento, beneuento, uenito, venita, venta, caruenta, cirumventa, cirumvento	uentis, uenitis, furventis, ventispependit
Vokativ	uentum, maleuentum, extremaventum, venite, noventum, venita, venitum, venta, vente, abuente, caruenta, cirumventa	uenti, ventidio, beneuenti, ventidium, ventidius, nescientventi, animadventi, venita, venitae, veniti, venta, ventae, ventibus, ventilatio, caruenta, cirumventa

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	ueniens	uenientes, uenientia, venientesque, veneuntes, veneuntia
Genitiv	uenientis, veneuntis	uenientium, uenientum, veneuntium
Dativ	uenienti, venientique, veneunti	uenientibus, veneuntibus
Akkusativ	uenientem, ueniens, veneuntem	uenientes, uenientia, venientesque, veneuntes, veneuntia
Ablativ	ueniente, uenienti, venientique, veneunte, veneunti	uenientibus, veneuntibus
Vokativ	ueniens	uenientes, uenientia, venientesque, veneuntes, veneuntia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	uentura, uenturus, uenturum, ueniturum, venitura, veniturus	uentura, uenturi, uenturae, venitura, veniturae, venituri
Genitiv	uenturi, uenturae, veniturae, venituri	venturorum, veniturarum, veniturorum, venturarum
Dativ	uenturo, uenturae, veniturae, venituro	uenturis, venituris
Akkusativ	uenturum, uenturam, ueniturum, venituram	uenturos, uentura, venturosque, venitura, venituras, venituros, venturas
Ablativ	uentura, uenturo, venitura, venituro	uenturis, venituris
Vokativ	uenturum, uentura, ueniturum, venitura, veniture, venture	uentura, uenturi, uenturae, venitura, veniturae, venituri

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	ueniendum, ueniundum, veneunda, veneundum, veneundus, venienda, veniendus, veniunda, veniundus	ueniendi, veneunda, veneundae, veneundi, venienda, veniendae, veniunda, veniundae, veniundi
Genitiv	ueniendi, veneundae, veneundi, veniendae, veniundae, veniundi	veneundarum, veneundorum, veniendarum, veniendorum, veniundarum, veniundorum
Dativ	ueniendo, veneundae, veneundo, veniendae, veniundae, veniundo	veneundis, veniendis, veniundis
Akkusativ	ueniendum, ueniundum, veneundam, veneundum, veniendam, veniundam	veneunda, veneundas, veneundos, venienda, veniendas, veniendos, veniunda, veniundas, veniundos
Ablativ	ueniendo, veneunda, veneundo, venienda, veniunda, veniundo	veneundis, veniendis, veniundis
Vokativ	ueniendum, ueniundum, veneunda, veneunde, veneundum, venienda, veniende, veniunda, veniunde	ueniendi, veneunda, veneundae, veneundi, venienda, veniendae, veniunda, veniundae, veniundi

Adverb

	Grundform
Positiv	veniabiliter
Komparativ	—
Superlativ	—

153 (675) Formen für „venire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum