Formentabelle zu „ustulare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | faustulo, ustulo | ustulor |
2. Person Singular | ustulas | ustulare, ustularis |
3. Person Singular | ustulat | ustulatur |
1. Person Plural | ustulamus | ustulamur |
2. Person Plural | ustulatis | ustulamini |
3. Person Plural | ustulant | ustulantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulabam | ustulabar |
2. Person Singular | ustulabas | ustulabare, ustulabaris |
3. Person Singular | ustulabat | ustulabatur |
1. Person Plural | ustulabamus | ustulabamur |
2. Person Plural | ustulabatis | ustulabamini |
3. Person Plural | ustulabant | ustulabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulabo | ustulabor |
2. Person Singular | ustulabis | ustulabere, ustulaberis |
3. Person Singular | ustulabit | ustulabitur |
1. Person Plural | ustulabimus | ustulabimur |
2. Person Plural | ustulabitis | ustulabimini |
3. Person Plural | ustulabunt | ustulabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulavi | — |
2. Person Singular | ustulavisti | — |
3. Person Singular | ustulavit | — |
1. Person Plural | ustulavimus | — |
2. Person Plural | ustulavistis | — |
3. Person Plural | ustulare, ustulavere, ustulaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulaveram | — |
2. Person Singular | ustulaveras | — |
3. Person Singular | ustulaverat | — |
1. Person Plural | ustulaveramus | — |
2. Person Plural | ustulaveratis | — |
3. Person Plural | ustulaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulavero | — |
2. Person Singular | ustularis, ustulaveris | — |
3. Person Singular | ustulaverit | — |
1. Person Plural | ustulaverimus | — |
2. Person Plural | ustulaveritis | — |
3. Person Plural | ustulaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulem | ustuler |
2. Person Singular | ustules | ustulere, ustuleris |
3. Person Singular | ustulet | ustuletur |
1. Person Plural | ustulemus | ustulemur |
2. Person Plural | ustuletis | ustulemini |
3. Person Plural | ustulent | ustulentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustularem | ustularer |
2. Person Singular | ustulares | ustularere, ustulareris |
3. Person Singular | ustularet | ustularetur |
1. Person Plural | ustularemus | ustularemur |
2. Person Plural | ustularetis | ustularemini |
3. Person Plural | ustularent | ustularentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulaverim | — |
2. Person Singular | ustularis, ustulaveris | — |
3. Person Singular | ustulaverit | — |
1. Person Plural | ustulaverimus | — |
2. Person Plural | ustulaveritis | — |
3. Person Plural | ustulaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ustulavissem | — |
2. Person Singular | ustulavisses | — |
3. Person Singular | ustulavisset | — |
1. Person Plural | ustulavissemus | — |
2. Person Plural | ustulavissetis | — |
3. Person Plural | ustulavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | ustulare | ustulavisse |
Passiv | ustulari, ustularier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ustula | ustulare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | ustulate | ustulamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ustulato | ustulator |
3. Person Singular | ustulato | ustulator |
2. Person Plural | ustulatote | — |
3. Person Plural | ustulanto | ustulantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ustulata, ustulatum, ustulatus | ustulata, ustulatae, ustulati |
Genitiv | ustulatae, ustulati | ustulatarum, ustulatorum |
Dativ | ustulatae, ustulato | ustulatis |
Akkusativ | ustulatam, ustulatum | ustulata, ustulatas, ustulatos |
Ablativ | ustulata, ustulato | ustulatis |
Vokativ | ustulata, ustulate, ustulatum | ustulata, ustulatae, ustulati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ustulans | ustulantes, ustulantia |
Genitiv | ustulantis | ustulantium, ustulantum |
Dativ | ustulanti | ustulantibus |
Akkusativ | ustulans, ustulantem | ustulantes, ustulantia |
Ablativ | ustulante, ustulanti | ustulantibus |
Vokativ | ustulans | ustulantes, ustulantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ustulatura, ustulaturum, ustulaturus | ustulatura, ustulaturae, ustulaturi |
Genitiv | ustulaturae, ustulaturi | ustulaturarum, ustulaturorum |
Dativ | ustulaturae, ustulaturo | ustulaturis |
Akkusativ | ustulaturam, ustulaturum | ustulatura, ustulaturas, ustulaturos |
Ablativ | ustulatura, ustulaturo | ustulaturis |
Vokativ | ustulatura, ustulature, ustulaturum | ustulatura, ustulaturae, ustulaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ustulanda, ustulandum, ustulandus | ustulanda, ustulandae, ustulandi |
Genitiv | ustulandae, ustulandi | ustulandarum, ustulandorum |
Dativ | ustulandae, ustulando | ustulandis |
Akkusativ | ustulandam, ustulandum | ustulanda, ustulandas, ustulandos |
Ablativ | ustulanda, ustulando | ustulandis |
Vokativ | ustulanda, ustulande, ustulandum | ustulanda, ustulandae, ustulandi |
152 (229) Formen für „ustulare“