Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "unire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularuniounior
2. Person Singularhunis, onis, unis, sedunisunire, uniris
3. Person Singularunitunitur
1. Person Pluralunimusunimur
2. Person Pluralunitisunimini
3. Person Pluraluniuntuniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularuniebam, unbamuniebar
2. Person Singularunbas, uniebasuniebare, uniebaris
3. Person Singularunbat, uniebatuniebatur
1. Person Pluraluniebamus, unbamusuniebamur
2. Person Pluralunbatis, uniebatisuniebamini
3. Person Pluraluniebant, unbantuniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularoniam, uniam, unibounibor, uniar
2. Person Singularunibis, uniesuniberis, uniere, unieris
3. Person Singularunibit, unietunietur, uniberit
1. Person Pluraluniemus, unibimusuniemur, unibimur
2. Person Pluralunibitis, unietisuniemini, unibimini
3. Person Pluralunient, unibuntunientur, unibuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularunivi
2. Person Singularunivisti
3. Person Singularunivit
1. Person Pluralunivimus
2. Person Pluralunivistis
3. Person Pluraluniverunt, univere, uniere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularuniveram
2. Person Singularuniveras
3. Person Singularuniverat
1. Person Pluraluniveramus
2. Person Pluraluniveratis
3. Person Pluraluniverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularunivero
2. Person Singularuniveris, unieris
3. Person Singularuniverit
1. Person Pluraluniverimus
2. Person Pluraluniveritis
3. Person Pluraluniverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularoniam, uniamuniar
2. Person Singulardaunias, uniasuniare, uniaris, annuniare
3. Person Singularuniatuniatur
1. Person Pluraluniamusuniamur
2. Person Pluraluniatisuniamini
3. Person Pluraluniantuniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularuniremunirer
2. Person Singularuniresunirere, unireris
3. Person Singularuniretuniretur
1. Person Pluraluniremusuniremur
2. Person Pluraluniretisuniremini
3. Person Pluralunirentunirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularuniverim
2. Person Singularuniveris, unieris
3. Person Singularuniverit
1. Person Pluraluniverimus
2. Person Pluraluniveritis
3. Person Pluraluniverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularunivissem
2. Person Singularunivisses
3. Person Singularunivisset
1. Person Pluralunivissemus
2. Person Pluralunivissetis
3. Person Pluralunivissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivunireunivisse
Passivuniri, unirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularuniverses, unilaterales, nouni, oni, univie, unitribuendum, uni, aiuni, unique, catelauni, uniqui, uniusque, dauni, univera, unisono, unicui, unisubsellium, emptavni, huni, unitedunire
3. Person Singular
2. Person Pluraluniteunimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularunitounitor
3. Person Singularunitounitor
2. Person Pluralunitote
3. Person Pluraluniuntouniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativunivus
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativunor
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativunor

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum