Formentabelle zu „tutare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tuto, tuto(que), tutoreis, tutoren | tutor, tutorius |
2. Person Singular | tutas | tutare, tutaris |
3. Person Singular | aestutat, tutat, astutat | tutatur |
1. Person Plural | tutamus | tutamur |
2. Person Plural | tutatis | tutamini |
3. Person Plural | tutant | tutantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutabam | tutabar |
2. Person Singular | tutabas | tutabare, tutabaris |
3. Person Singular | tutabat | tutabatur |
1. Person Plural | tutabamus | tutabamur |
2. Person Plural | tutabatis | tutabamini |
3. Person Plural | tutabant | tutabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutabo | tutabor |
2. Person Singular | tutabis | tutabere, tutaberis |
3. Person Singular | tutabit | tutabitur |
1. Person Plural | tutabimus | tutabimur |
2. Person Plural | tutabitis | tutabimini |
3. Person Plural | tutabunt | tutabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutavi | — |
2. Person Singular | tutavisti | — |
3. Person Singular | tutavit | — |
1. Person Plural | tutavimus | — |
2. Person Plural | tutavistis | — |
3. Person Plural | tutare, tutavere, tutaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutaveram | — |
2. Person Singular | tutaveras | — |
3. Person Singular | tutaverat | — |
1. Person Plural | tutaveramus | — |
2. Person Plural | tutaveratis | — |
3. Person Plural | tutaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutavero | — |
2. Person Singular | tutaris, tutaveris | — |
3. Person Singular | tutaverit | — |
1. Person Plural | tutaverimus | — |
2. Person Plural | tutaveritis | — |
3. Person Plural | tutaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | statutem, tutem, vertutem, vitutem | tuter |
2. Person Singular | totes, tutes, consectutes | tuteris, tuteris(que), dutere, tutere |
3. Person Singular | tutet | tutetur |
1. Person Plural | tutemus | tutemur |
2. Person Plural | tutetis | tutemini |
3. Person Plural | tutent | tutentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutarem | tutarer |
2. Person Singular | tutares | tutarere, tutareris |
3. Person Singular | tutaret | tutaretur |
1. Person Plural | tutaremus | tutaremur |
2. Person Plural | tutaretis | tutaremini |
3. Person Plural | tutarent | tutarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutaverim | — |
2. Person Singular | tutaris, tutaveris | — |
3. Person Singular | tutaverit | — |
1. Person Plural | tutaverimus | — |
2. Person Plural | tutaveritis | — |
3. Person Plural | tutaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tutavissem | — |
2. Person Singular | tutavisses | — |
3. Person Singular | tutavisset | — |
1. Person Plural | tutavissemus | — |
2. Person Plural | tutavissetis | — |
3. Person Plural | tutavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | tutare | tutavisse |
Passiv | tutari, tutarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tuta, tuta(que), tutae(que), desitituta, vestuta | tutare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | tutate | tutamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tutato | tutator |
3. Person Singular | tutato | tutator |
2. Person Plural | tutatote | — |
3. Person Plural | tutanto | tutantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tutatus, tutata, tutatum | tutati, tutata, tutatae |
Genitiv | tutati, tutati, tutatae | tutatarum, tutatorum, tutatorum |
Dativ | tutatae, tutato, tutato | tutatis |
Akkusativ | tutatam, tutatum, tutatum | tutata, tutatas, tutatos |
Ablativ | tutata, tutato, tutato | tutatis |
Vokativ | tutata, tutate, tutatum | tutati, tutata, tutatae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tutatura, tutaturum, tutaturus | tutatura, tutaturae, tutaturi |
Genitiv | tutaturae, tutaturi, tutaturi | tutaturarum, tutaturorum, tutaturorum |
Dativ | tutaturae, tutaturo, tutaturo | tutaturis |
Akkusativ | tutaturam, tutaturum, tutaturum | tutatura, tutaturas, tutaturos |
Ablativ | tutatura, tutaturo, tutaturo | tutaturis |
Vokativ | tutatura, tutature, tutaturum | tutatura, tutaturae, tutaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tutanda, tutandum, tutandus | tutanda, tutandae, tutandi, tutandi(que) |
Genitiv | tutandae, tutandi, tutandi, tutandi(que), tutandi(que) | tutandarum, tutandorum, tutandorum |
Dativ | tutandae, tutando, tutando | tutandis |
Akkusativ | tutandum, tutandam, tutandum | tutandos, tutanda, tudandos, tutandas |
Ablativ | tutanda, tutando, tutando | tutandis |
Vokativ | tutandum, tutanda, tutande | tutanda, tutandae, tutandi, tutandi(que) |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | tutili | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | tutili | — |
Vokativ | — | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
154 (252) Formen für „tutare“