Formentabelle zu „tumultuare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuoseque, tumultuo | tumultuor |
2. Person Singular | tumultuas | tumultuare, tumultuaris |
3. Person Singular | tumultuat | tumultuatur |
1. Person Plural | tumultuamus | tumultuamur |
2. Person Plural | tumultuatis | tumultuamini |
3. Person Plural | tumultuant | tumultuantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuabam | tumultuabar |
2. Person Singular | tumultuabas | tumultuabare, tumultuabaris |
3. Person Singular | tumultuabat | tumultuabaturque, tumultuabatur |
1. Person Plural | tumultuabamus | tumultuabamur |
2. Person Plural | tumultuabatis | tumultuabamini |
3. Person Plural | tumultuabant | tumultuabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuabo | tumultuabor |
2. Person Singular | tumultuabis | tumultuabere, tumultuaberis |
3. Person Singular | tumultuabit | tumultuabitur |
1. Person Plural | tumultuabimus | tumultuabimur |
2. Person Plural | tumultuabitis | tumultuabimini |
3. Person Plural | tumultuabunt | tumultuabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuavi | — |
2. Person Singular | tumultuavisti | — |
3. Person Singular | tumultuavit | — |
1. Person Plural | tumultuavimus | — |
2. Person Plural | tumultuavistis | — |
3. Person Plural | tumultuare, tumultuavere, tumultuaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuaveram | — |
2. Person Singular | tumultuaveras | — |
3. Person Singular | tumultuaverat | — |
1. Person Plural | tumultuaveramus | — |
2. Person Plural | tumultuaveratis | — |
3. Person Plural | tumultuaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuavero | — |
2. Person Singular | tumultuaris, tumultuaveris | — |
3. Person Singular | tumultuaverit | — |
1. Person Plural | tumultuaverimus | — |
2. Person Plural | tumultuaveritis | — |
3. Person Plural | tumultuaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuem | tumultuer |
2. Person Singular | tumultues | tumultuere, tumultueris |
3. Person Singular | tumultuet | tumultuetur |
1. Person Plural | tumultuemus | tumultuemur |
2. Person Plural | tumultuetis | tumultuemini |
3. Person Plural | tumultuent | tumultuentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuarem | tumultuarer |
2. Person Singular | tumultuares | tumultuarere, tumultuareris |
3. Person Singular | tumultuaret | tumultuaretur |
1. Person Plural | tumultuaremus | tumultuaremur |
2. Person Plural | tumultuaretis | tumultuaremini |
3. Person Plural | tumultuarent | tumultuarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuaverim | — |
2. Person Singular | tumultuaris, tumultuaveris | — |
3. Person Singular | tumultuaverit | — |
1. Person Plural | tumultuaverimus | — |
2. Person Plural | tumultuaveritis | — |
3. Person Plural | tumultuaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tumultuavissem | — |
2. Person Singular | tumultuavisses | — |
3. Person Singular | tumultuavisset | — |
1. Person Plural | tumultuavissemus | — |
2. Person Plural | tumultuavissetis | — |
3. Person Plural | tumultuavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tumultua | tumultuare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | tumultuate | tumultuamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tumultuato | tumultuator |
3. Person Singular | tumultuato | tumultuator |
2. Person Plural | tumultuatote | — |
3. Person Plural | tumultuanto | tumultuantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tumultuatum, tumultuata, tumultuatus | tumultuata, tumultuatae, tumultuati |
Genitiv | tumultuatae, tumultuati | tumultuatarum, tumultuatorum |
Dativ | tumultuatae, tumultuato | tumultuatis |
Akkusativ | tumultuatum, tumultuatam | tumultuatos, tumultuata, tumultuatas |
Ablativ | tumultuata, tumultuato | tumultuatis |
Vokativ | tumultuatum, tumultuata, tumultuate | tumultuata, tumultuatae, tumultuati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tumultuatura, tumultuaturum, tumultuaturus | tumultuatura, tumultuaturae, tumultuaturi |
Genitiv | tumultuaturae, tumultuaturi | tumultuaturarum, tumultuaturorum |
Dativ | tumultuaturae, tumultuaturo | tumultuaturis |
Akkusativ | tumultuaturam, tumultuaturum | tumultuatura, tumultuaturas, tumultuaturos |
Ablativ | tumultuatura, tumultuaturo | tumultuaturis |
Vokativ | tumultuatura, tumultuature, tumultuaturum | tumultuatura, tumultuaturae, tumultuaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tumultuanda, tumultuandum, tumultuandus | tumultuandi, tumultuanda, tumultuandae |
Genitiv | tumultuandi, tumultuandae | tumultuandarum, tumultuandorum |
Dativ | tumultuandae, tumultuando | tumultuandis |
Akkusativ | tumultuandam, tumultuandum | tumultuanda, tumultuandas, tumultuandos |
Ablativ | tumultuanda, tumultuando | tumultuandis |
Vokativ | tumultuanda, tumultuande, tumultuandum | tumultuandi, tumultuanda, tumultuandae |
152 (230) Formen für „tumultuare“