Formentabelle zu „triumphare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumphabam | triumphabar |
2. Person Singular | triumphabas | triumphabare, triumphabaris |
3. Person Singular | triumphabat | triumphabatur |
1. Person Plural | triumphabamus | triumphabamur |
2. Person Plural | triumphabatis | triumphabamini |
3. Person Plural | triumphabant | triumphabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumphabo, triumpharo | triumphabor |
2. Person Singular | triumphabis | triumphabere, triumphaberis |
3. Person Singular | triumphabit | triumphabitur |
1. Person Plural | triumphabimus | triumphabimur |
2. Person Plural | triumphabitis | triumphabimini |
3. Person Plural | triumphabunt | triumphabuntur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumphaveram | — |
2. Person Singular | triumphaveras | — |
3. Person Singular | triumphauerat, triumpharat | — |
1. Person Plural | triumphaveramus | — |
2. Person Plural | triumphaveratis | — |
3. Person Plural | triumpharant, triumphauerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumpharo, triumphavero | — |
2. Person Singular | triumpharis, triumphaveris | — |
3. Person Singular | triumpharit, triumphauerit | — |
1. Person Plural | triumphaverimus | — |
2. Person Plural | triumphaveritis | — |
3. Person Plural | triumpharint, triumphaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumphem | triumpher |
2. Person Singular | triumphes | triumphere, triumpheris |
3. Person Singular | triumphet | triumphetur |
1. Person Plural | triumphemus | triumphemur |
2. Person Plural | triumphetis | triumphemini |
3. Person Plural | triumphent | triumphentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumpharem | triumpharer |
2. Person Singular | triumphares | triumpharere, triumphareris |
3. Person Singular | triumpharet | triumpharetur |
1. Person Plural | triumpharemus | triumpharemur |
2. Person Plural | triumpharetis | triumpharemini |
3. Person Plural | triumpharent | triumpharentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumphaverim | — |
2. Person Singular | triumpharis, triumphaveris | — |
3. Person Singular | triumpharit, triumphauerit | — |
1. Person Plural | triumphaverimus | — |
2. Person Plural | triumphaveritis | — |
3. Person Plural | triumpharint, triumphaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | triumphassem, triumphavissem | — |
2. Person Singular | triumphavisses | — |
3. Person Singular | triumphasset, triumphavisset | — |
1. Person Plural | triumphavissemus | — |
2. Person Plural | triumphavissetis | — |
3. Person Plural | triumphavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | triumpha | triumphare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | triumphate | triumphamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | triumphato | triumphator |
3. Person Singular | triumphato | triumphator |
2. Person Plural | triumphatote | — |
3. Person Plural | triumphanto | triumphantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | triumphatum, triumphata, triumphatus | triumphata, triumphatae, triumphati |
Genitiv | triumphatae, triumphati | triumphatarum, triumphatorum |
Dativ | triumphatae, triumphato | triumphatisque, triumphatis |
Akkusativ | triumphatum, triumphatam | triumphata, triumphatas, triumphatos |
Ablativ | triumphata, triumphato | triumphatisque, triumphatis |
Vokativ | triumphatum, triumphata, triumphate | triumphata, triumphatae, triumphati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | triumphaturus, triumphaturum, triumphatura | triumphatura, triumphaturae, triumphaturi |
Genitiv | triumphaturae, triumphaturi | triumphaturarum, triumphaturorum |
Dativ | triumphaturae, triumphaturo | triumphaturis |
Akkusativ | triumphaturum, triumphaturam | triumphaturas, triumphatura, triumphaturos |
Ablativ | triumphatura, triumphaturo | triumphaturis |
Vokativ | triumphaturum, triumphatura, triumphature | triumphatura, triumphaturae, triumphaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | triumphanda, triumphandum, triumphandus | triumphandi, triumphanda, triumphandae |
Genitiv | triumphandi, triumphandae | triumphandarum, triumphandorum |
Dativ | triumphandae, triumphando | triumphandis |
Akkusativ | triumphandam, triumphandum | triumphanda, triumphandas, triumphandos |
Ablativ | triumphanda, triumphando | triumphandis |
Vokativ | triumphanda, triumphande, triumphandum | triumphandi, triumphanda, triumphandae |
152 (250) Formen für „triumphare“