Formentabelle zu „tribulare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
tribulo | tribulor |
2. Person Singular | tribulas | tribulare, tribularis |
3. Person Singular | tribulat | tribulatur |
1. Person Plural | tribulamus | tribulamur |
2. Person Plural | tribulatis | tribulamini |
3. Person Plural | tribulant | tribulantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulabam | tribulabar |
2. Person Singular | tribulabas | tribulabare, tribulabaris |
3. Person Singular | tribulabat | tribulabatur |
1. Person Plural | tribulabamus | tribulabamur |
2. Person Plural | tribulabatis | tribulabamini |
3. Person Plural | tribulabant | tribulabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulabo | tribulabor |
2. Person Singular | tribulabis | tribulabere, tribulaberis |
3. Person Singular | tribulabit | tribulabitur |
1. Person Plural | tribulabimus | tribulabimur |
2. Person Plural | tribulabitis | tribulabimini |
3. Person Plural | tribulabunt | tribulabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulavi | — |
2. Person Singular | tribulavisti | — |
3. Person Singular | tribulavit | — |
1. Person Plural | tribulavimus | — |
2. Person Plural | tribulavistis | — |
3. Person Plural | tribulare, tribulavere, tribulaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulaveram | — |
2. Person Singular | tribulaveras | — |
3. Person Singular | tribulaverat | — |
1. Person Plural | tribulaveramus | — |
2. Person Plural | tribulaveratis | — |
3. Person Plural | tribulaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulavero | — |
2. Person Singular | tribularis, tribulaveris | — |
3. Person Singular | tribulaverit | — |
1. Person Plural | tribulaverimus | — |
2. Person Plural | tribulaveritis | — |
3. Person Plural | tribulaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulem | tribuler |
2. Person Singular | tribules | tribulere, tribuleris |
3. Person Singular | tribulet | tribuletur |
1. Person Plural | tribulemus | tribulemur |
2. Person Plural | tribuletis | tribulemini |
3. Person Plural | tribulent | tribulentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribularem | tribularer |
2. Person Singular | tribulares | tribularere, tribulareris |
3. Person Singular | tribularet | tribularetur |
1. Person Plural | tribularemus | tribularemur |
2. Person Plural | tribularetis | tribularemini |
3. Person Plural | tribularent | tribularentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulaverim | — |
2. Person Singular | tribularis, tribulaveris | — |
3. Person Singular | tribulaverit | — |
1. Person Plural | tribulaverimus | — |
2. Person Plural | tribulaveritis | — |
3. Person Plural | tribulaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tribulavissem | — |
2. Person Singular | tribulavisses | — |
3. Person Singular | tribulavisset | — |
1. Person Plural | tribulavissemus | — |
2. Person Plural | tribulavissetis | — |
3. Person Plural | tribulavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | tribulare | tribulavisse |
Passiv | tribulari, tribularier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tribula | tribulare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | tribulate | tribulamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tribulato | tribulator |
3. Person Singular | tribulato | tribulator |
2. Person Plural | tribulatote | — |
3. Person Plural | tribulanto | tribulantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tribulata, tribulatum, tribulatus | tribulata, tribulatae, tribulati |
Genitiv | tribulatae, tribulati | tribulatarum, tribulatorum |
Dativ | tribulatae, tribulato | tribulatis |
Akkusativ | tribulatam, tribulatum | tribulata, tribulatas, tribulatos |
Ablativ | tribulata, tribulato | tribulatis |
Vokativ | tribulata, tribulate, tribulatum | tribulata, tribulatae, tribulati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tribulans | tribulantes, tribulantia |
Genitiv | tribulantis | tribulantium, tribulantum |
Dativ | tribulanti | tribulantibus |
Akkusativ | tribulans, tribulantem | tribulantes, tribulantia |
Ablativ | tribulante, tribulanti | tribulantibus |
Vokativ | tribulans | tribulantes, tribulantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tribulatura, tribulaturum, tribulaturus | tribulatura, tribulaturae, tribulaturi |
Genitiv | tribulaturae, tribulaturi | tribulaturarum, tribulaturorum |
Dativ | tribulaturae, tribulaturo | tribulaturis |
Akkusativ | tribulaturam, tribulaturum | tribulatura, tribulaturas, tribulaturos |
Ablativ | tribulatura, tribulaturo | tribulaturis |
Vokativ | tribulatura, tribulature, tribulaturum | tribulatura, tribulaturae, tribulaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tribulanda, tribulandum, tribulandus | tribulanda, tribulandae, tribulandi |
Genitiv | tribulandae, tribulandi | tribulandarum, tribulandorum |
Dativ | tribulandae, tribulando | tribulandis |
Akkusativ | tribulandam, tribulandum | tribulanda, tribulandas, tribulandos |
Ablativ | tribulanda, tribulando | tribulandis |
Vokativ | tribulanda, tribulande, tribulandum | tribulanda, tribulandae, tribulandi |
152 (229) Formen für „tribulare“