Formentabelle zu „tentare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tento | tentor |
2. Person Singular | tentas | tentare, tentaris |
3. Person Singular | tentat | tentatur |
1. Person Plural | tentamus | tentamur |
2. Person Plural | tentatis | tentamini |
3. Person Plural | tentant | tentantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentabam | tentabar |
2. Person Singular | tentabas | tentabare, tentabaris |
3. Person Singular | tentabat | tentabatur |
1. Person Plural | tentabamus | tentabamur |
2. Person Plural | tentabatis | tentabamini |
3. Person Plural | tentabant | tentabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentabo | tentabor |
2. Person Singular | tentabis | tentabere, tentaberis |
3. Person Singular | tentabit | tentabitur |
1. Person Plural | tentabimus | tentabimur |
2. Person Plural | tentabitis | tentabimini |
3. Person Plural | tentabunt | tentabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentavi | — |
2. Person Singular | tentavisti | — |
3. Person Singular | tentavit | — |
1. Person Plural | tentavimus | — |
2. Person Plural | tentavistis | — |
3. Person Plural | tentare, tentavere, tentaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentaveram | — |
2. Person Singular | tentaveras | — |
3. Person Singular | tentaverat | — |
1. Person Plural | tentaveramus | — |
2. Person Plural | tentaveratis | — |
3. Person Plural | tentaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentavero | — |
2. Person Singular | tentaris, tentaveris | — |
3. Person Singular | tentaverit | — |
1. Person Plural | tentaverimus | — |
2. Person Plural | tentaveritis | — |
3. Person Plural | tentaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentem | denter, tender, tenter |
2. Person Singular | tentes, cantentes | tentere, tenteris |
3. Person Singular | rententet, tentet | tentetur |
1. Person Plural | tentemus | tentemur |
2. Person Plural | tentetis | tentemini |
3. Person Plural | tentent | tententur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentarem | tentarer |
2. Person Singular | tentares | tentarere, tentareris |
3. Person Singular | tentaret | tentaretur |
1. Person Plural | tentaremus | tentaremur |
2. Person Plural | tentaretis | tentaremini |
3. Person Plural | tentarent | tentarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentaverim | — |
2. Person Singular | tentaris, tentaveris | — |
3. Person Singular | tentaverit | — |
1. Person Plural | tentaverimus | — |
2. Person Plural | tentaveritis | — |
3. Person Plural | tentaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | tentavissem | — |
2. Person Singular | tentavisses | — |
3. Person Singular | tentavisset | — |
1. Person Plural | tentavissemus | — |
2. Person Plural | tentavissetis | — |
3. Person Plural | tentavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | tentare | tentavisse |
Passiv | tentari, tentarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tenta, denta, sententa | tentare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | tentate | tentamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | tentato | tentator |
3. Person Singular | tentato | tentator |
2. Person Plural | tentatote | — |
3. Person Plural | tentanto | tentantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tentata, tentatum, tentatus | tentata, tentatae, tentati |
Genitiv | tentatae, tentati | tentatarum, tentatorum |
Dativ | tentatae, tentato | tentatis |
Akkusativ | tentatam, tentatum | tentata, tentatas, tentatos |
Ablativ | tentata, tentato | tentatis |
Vokativ | tentata, tentate, tentatum | tentata, tentatae, tentati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tentans | tentantes, tentantia |
Genitiv | tentantis | tentantium, tentantum |
Dativ | tentanti | tentantibus |
Akkusativ | tentans, tentantem | tentantes, tentantia |
Ablativ | tentante, tentanti | tentantibus |
Vokativ | tentans | tentantes, tentantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tentatura, tentaturum, tentaturus | tentatura, tentaturae, tentaturi |
Genitiv | tentaturae, tentaturi | tentaturarum, tentaturorum |
Dativ | tentaturae, tentaturo | tentaturis |
Akkusativ | tentaturam, tentaturum | tentatura, tentaturas, tentaturos |
Ablativ | tentatura, tentaturo | tentaturis |
Vokativ | tentatura, tentature, tentaturum | tentatura, tentaturae, tentaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | tentanda, tentandum, tentandus | tentanda, tentandae, tentandi |
Genitiv | tentandae, tentandi | tentandarum, tentandorum |
Dativ | tentandae, tentando | tentandis |
Akkusativ | tentandam, tentandum | tentanda, tentandas, tentandos |
Ablativ | tentanda, tentando | tentandis |
Vokativ | tentanda, tentande, tentandum | tentanda, tentandae, tentandi |
Substantiv
156 (242) Formen für „tentare“