Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „temptare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptotemptor
2. Person Singulartemptastemptare, simultemptare, temptaris
3. Person Singulartemptattemptatur
1. Person Pluraltemptamus, temptamus(que)temptamur
2. Person Pluraltemptatis, temptatis(que)temptamini
3. Person Pluraltemptanttemptantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptabamtemptabar
2. Person Singulartemptabastemptabare, temptabaris
3. Person Singulartemptabattemptabatur
1. Person Pluraltemptabamustemptabamur
2. Person Pluraltemptabatistemptabamini
3. Person Pluraltemptabanttemptabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptabotemptabor
2. Person Singulartemptabistemptabere, temptaberis
3. Person Singulartemptabittemptabitur
1. Person Pluraltemptabimustemptabimur
2. Person Pluraltemptabitistemptabimini
3. Person Pluraltemptabunttemptabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptaui
2. Person Singulartemptasti, temptavisti
3. Person Singulartemptauit
1. Person Pluraltemptavimus
2. Person Pluraltemptastis, temptavistis
3. Person Pluraltemptauerunt, temptarunt, temptavere, temptare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptaveram
2. Person Singulartemptaveras
3. Person Singulartemptauerat, temptarat
1. Person Pluraltemptaveramus
2. Person Pluraltemptaveratis
3. Person Pluraltemptauerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptavero
2. Person Singulartemptaueris, temptaris
3. Person Singulartemptauerit, temptarit
1. Person Pluraltemptaverimus
2. Person Pluraltemptaveritis
3. Person Pluraltemptauerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptemtempter
2. Person Singulartemptestemptere, tempteris
3. Person Singulartemptettemptetur
1. Person Pluraltemptemustemptemur
2. Person Pluraltemptetistemptemini
3. Person Pluraltemptenttemptentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptaremtemptarer
2. Person Singulartemptarestemptarere, temptareris
3. Person Singulartemptarettemptaretur
1. Person Pluraltemptaremustemptaremur
2. Person Pluraltemptaretistemptaremini
3. Person Pluraltemptarenttemptarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptaverim
2. Person Singulartemptaueris, temptaris
3. Person Singulartemptauerit, temptarit
1. Person Pluraltemptaverimus
2. Person Pluraltemptaveritis
3. Person Pluraltemptauerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulartemptassem, temptavissem
2. Person Singulartemptavisses
3. Person Singulartemptasset, temptavisset
1. Person Pluraltemptavissemus
2. Person Pluraltemptavissetis
3. Person Pluraltemptassent, temptavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivtemptare, simultemptaretemptasse, temptavisse
Passivtemptari, temptarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulartemptatemptare, simultemptare
3. Person Singular
2. Person Pluraltemptatetemptamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulartemptato, temptato(que)temptator
3. Person Singulartemptato, temptato(que)temptator
2. Person Pluraltemptatote
3. Person Pluraltemptantotemptantor
PPP
 SingularPlural
Nominativtemptata, temptatum, temptatus, temptata(que), temptatum(que)temptata, temptati, temptatae, temptata(que)
Genitivtemptatae, temptati, temptatitemptatarum, temptatorum, temptatorum
Dativtemptato, temptato, temptatae, temptato(que), temptato(que)temptatis, temptatis(que)
Akkusativtemptatam, temptatum, temptatum, temptatum(que), temptatum(que)temptata, temptatas, temptatos, temptata(que)
Ablativtemptata, temptato, temptato, temptato(que), temptato(que), temptata(que)temptatis, temptatis(que)
Vokativtemptata, temptatum, temptata(que), temptatum(que), temptatetemptata, temptati, temptatae, temptata(que)
PPA
 SingularPlural
Nominativtemptanstemptantes, temptantia
Genitivtemptantistemptantium, temptantum
Dativtemptantitemptantibus
Akkusativtemptantem, temptantem(que), temptanstemptantes, temptantia
Ablativtemptante, temptantitemptantibus
Vokativtemptanstemptantes, temptantia
PFA
 SingularPlural
Nominativtemptaturus, temptaturum, temptaturatemptatura, temptaturae, temptaturi
Genitivtemptaturae, temptaturi, temptaturitemptaturarum, temptaturorum, temptaturorum
Dativtemptaturae, temptaturo, temptaturotemptaturis
Akkusativtemptaturum, temptaturum, temptaturamtemptaturos, temptatura, temptaturas
Ablativtemptatura, temptaturo, temptaturotemptaturis
Vokativtemptaturum, temptatura, temptaturetemptatura, temptaturae, temptaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativtemptanda, temptandum, temptandustemptanda, temptandi, temptandae
Genitivtemptandi, temptandi, temptandaetemptandarum, temptandorum, temptandorum
Dativtemptando, temptando, temptandaetemptandis
Akkusativtemptandam, temptandum, temptandumtemptandas, temptandos, temptanda, temptandas(que)
Ablativtemptando, temptando, temptandatemptandis
Vokativtemptandum, temptanda, temptandetemptanda, temptandi, temptandae

152 (263) Formen für „temptare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum