Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „suspectare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectosuspector
2. Person Singularsuspectassuspectare, suspectaris
3. Person Singularsuspectatsuspectatur
1. Person Pluralsuspectamussuspectamur
2. Person Pluralsuspectatissuspectamini
3. Person Pluralsuspectantsuspectantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectabamsuspectabar
2. Person Singularsuspectabassuspectabare, suspectabaris
3. Person Singularsuspectabatsuspectabatur
1. Person Pluralsuspectabamussuspectabamur
2. Person Pluralsuspectabatissuspectabamini
3. Person Pluralsuspectabantsuspectabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectabosuspectabor
2. Person Singularsuspectabissuspectabere, suspectaberis
3. Person Singularsuspectabitsuspectabitur
1. Person Pluralsuspectabimussuspectabimur
2. Person Pluralsuspectabitissuspectabimini
3. Person Pluralsuspectabuntsuspectabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectavi
2. Person Singularsuspectavisti
3. Person Singularsuspectavit
1. Person Pluralsuspectavimus
2. Person Pluralsuspectavistis
3. Person Pluralsuspectare, suspectavere, suspectaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectaveram
2. Person Singularsuspectaveras
3. Person Singularsuspectaverat
1. Person Pluralsuspectaveramus
2. Person Pluralsuspectaveratis
3. Person Pluralsuspectaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectavero
2. Person Singularsuspectaris, suspectaveris
3. Person Singularsuspectaverit
1. Person Pluralsuspectaverimus
2. Person Pluralsuspectaveritis
3. Person Pluralsuspectaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectemsuspecter
2. Person Singularsuspectessuspectere, suspecteris
3. Person Singularsuspectetsuspectetur
1. Person Pluralsuspectemussuspectemur
2. Person Pluralsuspectetissuspectemini
3. Person Pluralsuspectentsuspectentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectaremsuspectarer
2. Person Singularsuspectaressuspectarere, suspectareris
3. Person Singularsuspectaretsuspectaretur
1. Person Pluralsuspectaremussuspectaremur
2. Person Pluralsuspectaretissuspectaremini
3. Person Pluralsuspectarentsuspectarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectaverim
2. Person Singularsuspectaris, suspectaveris
3. Person Singularsuspectaverit
1. Person Pluralsuspectaverimus
2. Person Pluralsuspectaveritis
3. Person Pluralsuspectaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuspectavissem
2. Person Singularsuspectavisses
3. Person Singularsuspectavisset
1. Person Pluralsuspectavissemus
2. Person Pluralsuspectavissetis
3. Person Pluralsuspectavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivsuspectaresuspectavisse
Passivsuspectari, suspectarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularsuspectasuspectare
3. Person Singular
2. Person Pluralsuspectatesuspectamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularsuspectatosuspectator
3. Person Singularsuspectatosuspectator
2. Person Pluralsuspectatote
3. Person Pluralsuspectantosuspectantor
PPP
 SingularPlural
Nominativsuspectata, suspectatum, suspectatussuspectati, suspectata, suspectatae
Genitivsuspectati, suspectataesuspectatarum, suspectatorum
Dativsuspectatae, suspectatosuspectatis
Akkusativsuspectatam, suspectatumsuspectata, suspectatas, suspectatos
Ablativsuspectata, suspectatosuspectatis
Vokativsuspectata, suspectate, suspectatumsuspectati, suspectata, suspectatae
PPA
 SingularPlural
Nominativsuspectanssuspectantes, suspectantia
Genitivsuspectantissuspectantium, suspectantum
Dativsuspectantisuspectantibus
Akkusativsuspectans, suspectantemsuspectantes, suspectantia
Ablativsuspectante, suspectantisuspectantibus
Vokativsuspectanssuspectantes, suspectantia
PFA
 SingularPlural
Nominativsuspectatura, suspectaturum, suspectaturussuspectatura, suspectaturae, suspectaturi
Genitivsuspectaturae, suspectaturisuspectaturarum, suspectaturorum
Dativsuspectaturae, suspectaturosuspectaturis
Akkusativsuspectaturam, suspectaturumsuspectatura, suspectaturas, suspectaturos
Ablativsuspectatura, suspectaturosuspectaturis
Vokativsuspectatura, suspectature, suspectaturumsuspectatura, suspectaturae, suspectaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativsuspectanda, suspectandum, suspectandussuspectanda, suspectandae, suspectandi
Genitivsuspectandae, suspectandisuspectandarum, suspectandorum
Dativsuspectandae, suspectandosuspectandis
Akkusativsuspectandam, suspectandumsuspectanda, suspectandas, suspectandos
Ablativsuspectanda, suspectandosuspectandis
Vokativsuspectanda, suspectande, suspectandumsuspectanda, suspectandae, suspectandi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativsuspectione
Vokativ

153 (230) Formen für „suspectare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum