Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "supponere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponosupponor
2. Person Singularsupponissupponeris
3. Person Singularsupponitsupponitur
1. Person Pluralsubponimus, supponimussupponimur
2. Person Pluralsupponitissupponimini
3. Person Pluralsupponunt, subponuntsupponuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponebamsupponebar
2. Person Singularsupponebassupponebare, supponebaris
3. Person Singularsupponebatsupponebatur
1. Person Pluralsupponebamussupponebamur
2. Person Pluralsupponebatissupponebamini
3. Person Pluralsupponebantsupponebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponamsupponar
2. Person Singularsupponessupponeris, supponere, subponere, suponere
3. Person Singularsupponetsupponetur
1. Person Pluralsupponemussupponemur
2. Person Pluralsupponetissupponemini
3. Person Pluralsupponentsupponentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposui
2. Person Singularsupposuisti
3. Person Singularsubposuit, supposuit, supposuitque
1. Person Pluralsupposuimus
2. Person Pluralsupposuistis
3. Person Pluralsubposuere, supposuerunt, subposuerunt, supposuere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposueram
2. Person Singularsupposueras
3. Person Singularsupposuerat
1. Person Pluralsupposueramus
2. Person Pluralsupposueratis
3. Person Pluralsupposuerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposuero
2. Person Singularsupposueris
3. Person Singularsupposuerit
1. Person Pluralsupposuerimus
2. Person Pluralsupposueritis
3. Person Pluralsupposuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponamsupponar
2. Person Singularsupponassupponare, supponaris
3. Person Singularsupponatsubponatur, supponatur
1. Person Pluralsupponamussupponamur
2. Person Pluralsupponatissupponamini
3. Person Pluralsupponantsupponantur, supponanturque
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponeremsupponerer
2. Person Singularsupponeressupponerere, supponereris
3. Person Singularsupponeretsupponeretur
1. Person Pluralsupponeremussupponeremur
2. Person Pluralsupponeretissupponeremini
3. Person Pluralsupponerentsupponerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposuerim
2. Person Singularsupposueris
3. Person Singularsupposuerit
1. Person Pluralsupposuerimus
2. Person Pluralsupposueritis
3. Person Pluralsupposuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposuissem
2. Person Singularsupposuisses
3. Person Singularsopposuisset, subposuisset, supposuisset
1. Person Pluralsubposuissemus, supposuissemus
2. Person Pluralsupposuissetis
3. Person Pluralsupposuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivsubponere, suponere, supponeresubposuisse, supposuisse
Passivsupponi, supponier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularsupponesupponere, subponere, suponere
3. Person Singular
2. Person Pluralsubponite, supponitesupponimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularsupponitosupponitor
3. Person Singularsupponitosupponitor
2. Person Pluralsupponitote
3. Person Pluralsupponuntosupponuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum