Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „supponere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponosupponor
2. Person Singularsupponissupponeris
3. Person Singularsupponitsupponitur
1. Person Pluralsubponimus, supponimussupponimur
2. Person Pluralsupponitissupponimini
3. Person Pluralsubponunt, supponuntsupponuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponebamsupponebar
2. Person Singularsupponebassupponebare, supponebaris
3. Person Singularsupponebatsupponebatur
1. Person Pluralsupponebamussupponebamur
2. Person Pluralsupponebatissupponebamini
3. Person Pluralsupponebantsupponebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponamsupponar
2. Person Singularsupponessupponere, subponere, suponere, supponeris
3. Person Singularsupponetsupponetur
1. Person Pluralsupponemussupponemur
2. Person Pluralsupponetissupponemini
3. Person Pluralsupponentsupponentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposui
2. Person Singularsupposuisti
3. Person Singularsubposuit, supposuit
1. Person Pluralsupposuimus
2. Person Pluralsupposuistis
3. Person Pluralsubposuere, subposuerunt, supposuere, supposuerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposueram
2. Person Singularsupposueras
3. Person Singularsupposuerat
1. Person Pluralsupposueramus
2. Person Pluralsupposueratis
3. Person Pluralsupposuerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposuero
2. Person Singularsupposueris
3. Person Singularsupposuerit
1. Person Pluralsupposuerimus
2. Person Pluralsupposueritis
3. Person Pluralsupposuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponamsupponar
2. Person Singularsupponassupponare, supponaris
3. Person Singularsupponatsubponatur, supponatur
1. Person Pluralsupponamussupponamur
2. Person Pluralsupponatissupponamini
3. Person Pluralsupponantsupponanturque, supponantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupponeremsupponerer
2. Person Singularsupponeressupponerere, supponereris
3. Person Singularsupponeretsupponeretur
1. Person Pluralsupponeremussupponeremur
2. Person Pluralsupponeretissupponeremini
3. Person Pluralsupponerentsupponerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposuerim
2. Person Singularsupposueris
3. Person Singularsupposuerit
1. Person Pluralsupposuerimus
2. Person Pluralsupposueritis
3. Person Pluralsupposuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupposuissem
2. Person Singularsupposuisses
3. Person Singularsopposuisset, subposuisset, supposuisset
1. Person Pluralsubposuissemus, supposuissemus
2. Person Pluralsupposuissetis
3. Person Pluralsupposuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivsupponere, subponere, suponeresubposuisse, supposuisse
Passivsupponi, supponier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularsupponesupponere, subponere, suponere
3. Person Singular
2. Person Pluralsupponite, subponitesupponimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularsupponitosupponitor
3. Person Singularsupponitosupponitor
2. Person Pluralsupponitote
3. Person Pluralsupponuntosupponuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativsuppositus, supposita, suppositumsupposita, suppositi, suppositae
Genitivsuppositae, suppositisuppositarum, suppositorum
Dativsupposito, suppositae, subpositosuppositis, subpositis
Akkusativsuppositam, suppositumsuppositas, suppositos, supposita
Ablativsupposito, supposita, subpositosuppositis, subpositis
Vokativsupposita, suppositum, suppositesupposita, suppositi, suppositae
PPA
 SingularPlural
Nominativsupponenssupponentes, supponentia
Genitivsupponentissupponentium, supponentum
Dativsupponentisupponentibus
Akkusativsupponens, supponentemsupponentes, supponentia
Ablativsupponente, supponentisupponentibus
Vokativsupponenssupponentes, supponentia
PFA
 SingularPlural
Nominativsuppositura, suppositurum, suppositurussuppositura, suppositurae, supposituri
Genitivsuppositurae, suppositurisuppositurarum, suppositurorum
Dativsuppositurae, suppositurosupposituris
Akkusativsupposituram, suppositurumsuppositura, supposituras, supposituros
Ablativsuppositura, suppositurosupposituris
Vokativsuppositura, suppositure, suppositurumsuppositura, suppositurae, supposituri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativsupponenda, supponendum, supponendus, supponunda, supponundum, supponundussupponendi, supponenda, supponendae, supponunda, supponundae, supponundi
Genitivsupponendi, supponendae, supponundae, supponundisupponendarum, supponendorum, supponundarum, supponundorum
Dativsupponendae, supponendo, supponundae, supponundosubponendis, supponendis, supponundis
Akkusativsupponendam, supponendum, supponundam, supponundumsupponenda, supponendas, supponendos, supponunda, supponundas, supponundos
Ablativsupponenda, supponendo, supponunda, supponundosubponendis, supponendis, supponundis
Vokativsupponenda, supponende, supponendum, supponunda, supponunde, supponundumsupponendi, supponenda, supponendae, supponunda, supponundae, supponundi

152 (284) Formen für „supponere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum