Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „supervenire“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuperveniosupervenior
2. Person Singularsupervenissuperveniris
3. Person Singularsuperuenitsupervenitur
1. Person Pluralsupervenimussupervenimur
2. Person Pluralsupervenitissupervenimini
3. Person Pluralsuperueniuntsuperveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupervenbam, superveniebamsuperveniebar
2. Person Singularsupervenbas, superveniebassuperveniebare, superveniebaris
3. Person Singularsupervenbat, superveniebatsuperveniebatur
1. Person Pluralsupervenbamus, superveniebamussuperveniebamur
2. Person Pluralsupervenbatis, superveniebatissuperveniebamini
3. Person Pluralsupervenbant, superveniebantsuperveniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuperveniam, supervenibosuperveniar, supervenibor
2. Person Singularsupervenibis, superveniessuperveniberis, superveniere, supervenieris
3. Person Singularsuperueniet, supervenibitsuperveniberit, supervenietur
1. Person Pluralsupervenibimus, superveniemussupervenibimur, superveniemur
2. Person Pluralsupervenibitis, supervenietissupervenibimini, superveniemini
3. Person Pluralsupervenient, supervenibuntsupervenibuntur, supervenientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuperveni
2. Person Singularsupervenisti
3. Person Singularsuperuenit
1. Person Pluralsupervenimus
2. Person Pluralsupervenistis
3. Person Pluralsuperuenerunt, superuenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuperveneram
2. Person Singularsuperveneras
3. Person Singularsupervenerat
1. Person Pluralsuperveneramus
2. Person Pluralsuperveneratis
3. Person Pluralsuperuenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupervenero
2. Person Singularsuperveneris
3. Person Singularsupervenerit
1. Person Pluralsupervenerimus
2. Person Pluralsuperveneritis
3. Person Pluralsupervenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuperveniamsuperveniar
2. Person Singularsuperveniassuperveniare, superveniaris
3. Person Singularsuperueniatsuperveniatur
1. Person Pluralsuperveniamussuperveniamur
2. Person Pluralsuperveniatissuperveniamini
3. Person Pluralsuperveniantsuperveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsuperveniremsupervenirer
2. Person Singularsuperveniressupervenirere, supervenireris
3. Person Singularsuperueniretsuperveniretur
1. Person Pluralsuperveniremussuperveniremur
2. Person Pluralsuperveniretissuperveniremini
3. Person Pluralsupervenirentsupervenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupervenerim
2. Person Singularsuperveneris
3. Person Singularsupervenerit
1. Person Pluralsupervenerimus
2. Person Pluralsuperveneritis
3. Person Pluralsupervenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularsupervenissem
2. Person Singularsupervenisses
3. Person Singularsuperuenisset
1. Person Pluralsupervenissemus
2. Person Pluralsupervenissetis
3. Person Pluralsuperuenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivsuperveniresupervenisse
Passivsuperveniri, supervenirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularsupervenisupervenire
3. Person Singular
2. Person Pluralsupervenitesupervenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularsupervenitosupervenitor
3. Person Singularsupervenitosupervenitor
2. Person Pluralsupervenitote
3. Person Pluralsuperveniuntosuperveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativsuperventa, superventum, superventussuperventa, superventae, superventi
Genitivsuperventae, superventisuperventarum, superventorum
Dativsuperventae, supervento, superventoressuperventis
Akkusativsuperventam, superventumsuperventa, superventas, superventos
Ablativsuperventa, supervento, superventoressuperventis
Vokativsuperventa, supervente, superventumsuperventa, superventae, superventi
PPA
 SingularPlural
Nominativsuperuenienssupervenientes, supervenientia
Genitivsupervenientissupervenientium, supervenientum
Dativsupervenientisupervenientibus
Akkusativsuperueniens, supervenientemsupervenientes, supervenientia
Ablativsuperueniente, supervenientisupervenientibus
Vokativsuperuenienssupervenientes, supervenientia
PFA
 SingularPlural
Nominativsuperventura, superventurum, superventurussuperventura, superventurae, superventuri
Genitivsuperventurae, superventurisuperventurarum, superventurorum
Dativsuperventurae, superventurosuperventuris
Akkusativsuperventuram, superventurumsuperventura, superventuras, superventuros
Ablativsuperventura, superventurosuperventuris
Vokativsuperventura, superventure, superventurumsuperventura, superventurae, superventuri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativsupervenienda, superveniendum, superveniendus, superveniunda, superveniundum, superveniundussupervenienda, superveniendae, superveniendi, superveniunda, superveniundae, superveniundi
Genitivsuperveniendae, superveniendi, superveniundae, superveniundisuperveniendarum, superveniendorum, superveniundarum, superveniundorum
Dativsuperveniendae, superveniendo, superveniundae, superveniundosuperveniendis, superveniundis
Akkusativsuperveniendam, superveniendum, superveniundam, superveniundumsupervenienda, superveniendas, superveniendos, superveniunda, superveniundas, superveniundos
Ablativsupervenienda, superveniendo, superveniunda, superveniundosuperveniendis, superveniundis
Vokativsupervenienda, superveniende, superveniendum, superveniunda, superveniunde, superveniundumsupervenienda, superveniendae, superveniendi, superveniunda, superveniundae, superveniundi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativsuperventores
Genitiv
Dativ
Akkusativsuperventores
Ablativ
Vokativsuperventores

155 (281) Formen für „supervenire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum