Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sufficio, suffigo | sufficior, suffigor |
2. Person Singular | sufficis | sufficeris |
3. Person Singular | sufficit | sufficitur |
1. Person Plural | sufficimus | sufficimur |
2. Person Plural | sufficitis | sufficimini |
3. Person Plural | sufficiunt, suffigunt | sufficiuntur, suffiguntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sufficiebam, suffigebam | sufficiebar, suffigebar |
2. Person Singular | sufficiebas, suffigebas | sufficiebare, sufficiebaris, suffigebare, suffigebaris |
3. Person Singular | sufficiebat, suffigebat | sufficiebatur, suffigebatur |
1. Person Plural | sufficiebamus, suffigebamus | sufficiebamur, suffigebamur |
2. Person Plural | sufficiebatis, suffigebatis | sufficiebamini, suffigebamini |
3. Person Plural | sufficiebant, suffigebant | sufficiebantur, suffigebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sufficiam, suffigam | sufficiar, suffigar |
2. Person Singular | sufficies, suffiges | sufficere, sufficiere, sufficieris, sufficeris |
3. Person Singular | sufficiet, suffiget | sufficietur, suffigetur |
1. Person Plural | sufficiemus, suffigemus | sufficiemur, suffigemur |
2. Person Plural | sufficietis, suffigetis | sufficiemini, suffigemini |
3. Person Plural | sufficient, sufficientiam, suffigent | sufficientur, suffigentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | suffeci, suffixi | — |
2. Person Singular | suffecisti | — |
3. Person Singular | suffecit, suffixit | — |
1. Person Plural | suffecimus | — |
2. Person Plural | suffecistis | — |
3. Person Plural | suffecere, suffecerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | suffeceram | — |
2. Person Singular | suffeceras | — |
3. Person Singular | suffecerat | — |
1. Person Plural | suffeceramus | — |
2. Person Plural | suffeceratis | — |
3. Person Plural | suffecerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | suffecero | — |
2. Person Singular | suffeceris | — |
3. Person Singular | suffecerit | — |
1. Person Plural | suffecerimus | — |
2. Person Plural | suffeceritis | — |
3. Person Plural | suffecerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sufficiam, suffigam | sufficiar, suffigar |
2. Person Singular | sufficias, suffigas | sufficiare, sufficiaris, suffigare, suffigaris |
3. Person Singular | sufficiat, suffigat | sufficiatur, suffigatur |
1. Person Plural | sufficiamus, suffigamus | sufficiamur, suffigamur |
2. Person Plural | sufficiatis, suffigatis | sufficiamini, suffigamini |
3. Person Plural | sufficiant, suffigant | sufficiantur, suffigantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sufficerem | sufficerer |
2. Person Singular | sufficeres | sufficerere, sufficereris |
3. Person Singular | sufficeret | sufficeretur |
1. Person Plural | sufficeremus | sufficeremur |
2. Person Plural | sufficeretis | sufficeremini |
3. Person Plural | sufficerent | sufficerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | suffecerim | — |
2. Person Singular | suffeceris | — |
3. Person Singular | suffecerit | — |
1. Person Plural | suffecerimus | — |
2. Person Plural | suffeceritis | — |
3. Person Plural | suffecerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | suffecissem | — |
2. Person Singular | suffecisses | — |
3. Person Singular | suffecisset | — |
1. Person Plural | suffecissemus | — |
2. Person Plural | suffecissetis | — |
3. Person Plural | suffecissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | sufficere | suffecisse |
Passiv | suffici, sufficier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | suffice | sufficere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | sufficite | sufficimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | sufficito | sufficitor |
3. Person Singular | sufficito | sufficitor |
2. Person Plural | sufficitote | — |
3. Person Plural | sufficunto | sufficuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | suffectus, suffectum, suffixum, suffixa, suffecta, suffixus | suffecti, suffixa, suffecta, suffectae, suffixae, suffixi |
Genitiv | suffecti, suffectae, suffixae, suffixi | suffectarum, suffectorum, suffixarum, suffixorum |
Dativ | suffecto, suffixo, suffectae, suffixae | suffectis, suffixis |
Akkusativ | suffectum, suffixum, suffectam, suffixam | suffectos, suffixas, suffixa, suffecta, suffectas, suffixos |
Ablativ | suffecto, suffixo, suffixa, suffecta | suffectis, suffixis |
Vokativ | suffixum, suffectum, suffixa, suffecta, suffecte, suffixe | suffecti, suffixa, suffecta, suffectae, suffixae, suffixi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | sufficiens, suffigens | sufficientes, sufficientia, suffigentes, suffigentia |
Genitiv | sufficientis, suffigentis | sufficientium, sufficientum, suffigentium, suffigentum |
Dativ | sufficienti, suffigenti | sufficientibus, suffigentibus |
Akkusativ | sufficientem, sufficiens, suffigens, suffigentem | sufficientes, sufficientia, suffigentes, suffigentia |
Ablativ | sufficiente, sufficienti, suffigente, suffigenti | sufficientibus, suffigentibus |
Vokativ | sufficiens, suffigens | sufficientes, sufficientia, suffigentes, suffigentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | suffecturum, suffectura, suffecturus, suffixura, suffixurum, suffixurus | suffecturi, suffectura, suffecturae, suffixura, suffixurae, suffixuri |
Genitiv | suffecturi, suffecturae, suffixurae, suffixuri | suffecturarum, suffecturorum, suffixurarum, suffixurorum |
Dativ | suffecturae, suffecturo, suffixurae, suffixuro | suffecturis, suffixuris |
Akkusativ | suffecturum, suffecturam, suffixuram, suffixurum | suffecturas, suffectura, suffecturos, suffixura, suffixuras, suffixuros |
Ablativ | suffectura, suffecturo, suffixura, suffixuro | suffecturis, suffixuris |
Vokativ | suffecturum, suffectura, suffecture, suffixura, suffixure, suffixurum | suffectura, suffecturi, suffecturae, suffixura, suffixurae, suffixuri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | sufficienda, sufficiendum, sufficiendus, sufficiunda, sufficiundum, sufficiundus, suffigenda, suffigendum, suffigendus, suffigunda, suffigundum, suffigundus | sufficienda, sufficiendae, sufficiendi, sufficiunda, sufficiundae, sufficiundi, suffigenda, suffigendae, suffigendi, suffigunda, suffigundae, suffigundi |
Genitiv | sufficiendae, sufficiendi, sufficiundae, sufficiundi, suffigendae, suffigendi, suffigundae, suffigundi | sufficiendarum, sufficiendorum, sufficiundarum, sufficiundorum, suffigendarum, suffigendorum, suffigundarum, suffigundorum |
Dativ | sufficiendo, sufficiendae, sufficiundae, sufficiundo, suffigendae, suffigendo, suffigundae, suffigundo | sufficiendis, sufficiundis, suffigendis, suffigundis |
Akkusativ | sufficiendam, sufficiendum, sufficiundam, sufficiundum, suffigendam, suffigendum, suffigundam, suffigundum | sufficienda, sufficiendas, sufficiendos, sufficiunda, sufficiundas, sufficiundos, suffigenda, suffigendas, suffigendos, suffigunda, suffigundas, suffigundos |
Ablativ | sufficiendo, sufficienda, sufficiunda, sufficiundo, suffigenda, suffigendo, suffigunda, suffigundo | sufficiendis, sufficiundis, suffigendis, suffigundis |
Vokativ | sufficienda, sufficiende, sufficiendum, sufficiunda, sufficiunde, sufficiundum, suffigenda, suffigende, suffigendum, suffigunda, suffigunde, suffigundum | sufficienda, sufficiendae, sufficiendi, sufficiunda, sufficiundae, sufficiundi, suffigenda, suffigendae, suffigendi, suffigunda, suffigundae, suffigundi |
152 (453) Formen für „sufficere“