Formentabelle zu „subsultare“
Verb
Warning: Division by zero in
/srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line
456Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
subsulto | subsultor |
2. Person Singular | subsultas | subsultare, subsultaris |
3. Person Singular | subsultat | subsultatur |
1. Person Plural | subsultamus | subsultamur |
2. Person Plural | subsultatis | subsultamini |
3. Person Plural | subsultant | subsultantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultabam | subsultabar |
2. Person Singular | subsultabas | subsultabare, subsultabaris |
3. Person Singular | subsultabat | subsultabatur |
1. Person Plural | subsultabamus | subsultabamur |
2. Person Plural | subsultabatis | subsultabamini |
3. Person Plural | subsultabant | subsultabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultabo | subsultabor |
2. Person Singular | subsultabis | subsultabere, subsultaberis |
3. Person Singular | subsultabit | subsultabitur |
1. Person Plural | subsultabimus | subsultabimur |
2. Person Plural | subsultabitis | subsultabimini |
3. Person Plural | subsultabunt | subsultabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultavi | — |
2. Person Singular | subsultavisti | — |
3. Person Singular | subsultavit | — |
1. Person Plural | subsultavimus | — |
2. Person Plural | subsultavistis | — |
3. Person Plural | subsultare, subsultavere, subsultaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultaveram | — |
2. Person Singular | subsultaveras | — |
3. Person Singular | subsultaverat | — |
1. Person Plural | subsultaveramus | — |
2. Person Plural | subsultaveratis | — |
3. Person Plural | subsultaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultavero | — |
2. Person Singular | subsultaris, subsultaveris | — |
3. Person Singular | subsultaverit | — |
1. Person Plural | subsultaverimus | — |
2. Person Plural | subsultaveritis | — |
3. Person Plural | subsultaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultem | subsulter |
2. Person Singular | subsultes | subsultere, subsulteris |
3. Person Singular | subsultet | subsultetur |
1. Person Plural | subsultemus | subsultemur |
2. Person Plural | subsultetis | subsultemini |
3. Person Plural | subsultent | subsultentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultarem | subsultarer |
2. Person Singular | subsultares | subsultarere, subsultareris |
3. Person Singular | subsultaret | subsultaretur |
1. Person Plural | subsultaremus | subsultaremur |
2. Person Plural | subsultaretis | subsultaremini |
3. Person Plural | subsultarent | subsultarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultaverim | — |
2. Person Singular | subsultaris, subsultaveris | — |
3. Person Singular | subsultaverit | — |
1. Person Plural | subsultaverimus | — |
2. Person Plural | subsultaveritis | — |
3. Person Plural | subsultaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | subsultavissem | — |
2. Person Singular | subsultavisses | — |
3. Person Singular | subsultavisset | — |
1. Person Plural | subsultavissemus | — |
2. Person Plural | subsultavissetis | — |
3. Person Plural | subsultavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | subsultare | subsultavisse |
Passiv | subsultari, subsultarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | subsulta | subsultare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | subsultate | subsultamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | subsultato | subsultator |
3. Person Singular | subsultato | subsultator |
2. Person Plural | subsultatote | — |
3. Person Plural | subsultanto | subsultantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | subsultata, subsultatum, subsultatus | subsultata, subsultatae, subsultati |
Genitiv | subsultatae, subsultati | subsultatarum, subsultatorum |
Dativ | subsultatae, subsultato | subsultatis |
Akkusativ | subsultatam, subsultatum | subsultata, subsultatas, subsultatos |
Ablativ | subsultata, subsultato | subsultatis |
Vokativ | subsultata, subsultate, subsultatum | subsultata, subsultatae, subsultati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | subsultans | subsultantes, subsultantia |
Genitiv | subsultantis | subsultantium, subsultantum |
Dativ | subsultanti | subsultantibus |
Akkusativ | subsultans, subsultantem | subsultantes, subsultantia |
Ablativ | subsultante, subsultanti | subsultantibus |
Vokativ | subsultans | subsultantes, subsultantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | subsultatura, subsultaturum, subsultaturus | subsultatura, subsultaturae, subsultaturi |
Genitiv | subsultaturae, subsultaturi | subsultaturarum, subsultaturorum |
Dativ | subsultaturae, subsultaturo | subsultaturis |
Akkusativ | subsultaturam, subsultaturum | subsultatura, subsultaturas, subsultaturos |
Ablativ | subsultatura, subsultaturo | subsultaturis |
Vokativ | subsultatura, subsultature, subsultaturum | subsultatura, subsultaturae, subsultaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | subsultanda, subsultandum, subsultandus | subsultanda, subsultandae, subsultandi |
Genitiv | subsultandae, subsultandi | subsultandarum, subsultandorum |
Dativ | subsultandae, subsultando | subsultandis |
Akkusativ | subsultandam, subsultandum | subsultanda, subsultandas, subsultandos |
Ablativ | subsultanda, subsultando | subsultandis |
Vokativ | subsultanda, subsultande, subsultandum | subsultanda, subsultandae, subsultandi |
152 (228) Formen für „subsultare“