Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "subare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subo, suboibo, subotis	subor
2. Person Singular	subas, subassentiens	subare, subaris
3. Person Singular	subat	subatur
1. Person Plural	subamus	subamur
2. Person Plural	subatis	subamini
3. Person Plural	subant	subantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subabam	subabar
2. Person Singular	subabas	subabare, subabaris
3. Person Singular	subabat	subabatur
1. Person Plural	subabamus	subabamur
2. Person Plural	subabatis	subabamini
3. Person Plural	subabant	subabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subabo	subabor
2. Person Singular	subabis	subabere, subaberis
3. Person Singular	subabit	subabitur
1. Person Plural	subabimus	subabimur
2. Person Plural	subabitis	subabimini
3. Person Plural	subabunt	subabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subavi	—
2. Person Singular	subavisti	—
3. Person Singular	subavit	—
1. Person Plural	subavimus	—
2. Person Plural	subavistis	—
3. Person Plural	subare, subaverunt, subavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subaveram	—
2. Person Singular	subaveras	—
3. Person Singular	subaverat	—
1. Person Plural	subaveramus	—
2. Person Plural	subaveratis	—
3. Person Plural	subaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subavero	—
2. Person Singular	subaveris, subaris	—
3. Person Singular	subaverit	—
1. Person Plural	subaverimus	—
2. Person Plural	subaveritis	—
3. Person Plural	subaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subem	suber
2. Person Singular	subes	suberis, subere
3. Person Singular	subet	subetur
1. Person Plural	subemus	subemur
2. Person Plural	subetis	subemini
3. Person Plural	subent	subentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subarem	subarer
2. Person Singular	subares	subarere, subareris
3. Person Singular	subaret	subaretur
1. Person Plural	subaremus	subaremur
2. Person Plural	subaretis	subaremini
3. Person Plural	subarent	subarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subaverim	—
2. Person Singular	subaveris, subaris	—
3. Person Singular	subaverit	—
1. Person Plural	subaverimus	—
2. Person Plural	subaveritis	—
3. Person Plural	subaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	subavissem	—
2. Person Singular	subavisses	—
3. Person Singular	subavisset	—
1. Person Plural	subavissemus	—
2. Person Plural	subavissetis	—
3. Person Plural	subavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	subare	subavisse
Passiv	subari, subarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	subagere, suba	subare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	subate	subamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	subato	subator
3. Person Singular	subato	subator
2. Person Plural	subatote	—
3. Person Plural	subanto	subantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum