Formentabelle zu „struere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struo | struor |
2. Person Singular | struis | strueris |
3. Person Singular | struit, strvitiet | struitur |
1. Person Plural | struimus | struimur |
2. Person Plural | struitis | struimini |
3. Person Plural | struunt, distruunt | struuntur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struebam | struebar |
2. Person Singular | struebas | struebare, struebaris |
3. Person Singular | struebat | struebatur |
1. Person Plural | struebamus | struebamur |
2. Person Plural | struebatis | struebamini |
3. Person Plural | struebant | struebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struam | struar |
2. Person Singular | strues | struere, distruere, istruere, strueris |
3. Person Singular | struet | struetur |
1. Person Plural | struemus | struemur |
2. Person Plural | struetis | struemini |
3. Person Plural | struent | struentur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struxi | — |
2. Person Singular | struxisti | — |
3. Person Singular | struxit | — |
1. Person Plural | struximus | — |
2. Person Plural | struxistis | — |
3. Person Plural | struxere, struxerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struxeram | — |
2. Person Singular | struxeras | — |
3. Person Singular | struxerat | — |
1. Person Plural | struxeramus | — |
2. Person Plural | struxeratis | — |
3. Person Plural | struxerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struxero | — |
2. Person Singular | struxeris | — |
3. Person Singular | struxerit | — |
1. Person Plural | struxerimus | — |
2. Person Plural | struxeritis | — |
3. Person Plural | struxerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struam | struar |
2. Person Singular | struas | struare, struaris |
3. Person Singular | struat | struatur |
1. Person Plural | struamus | struamur |
2. Person Plural | struatis | struamini |
3. Person Plural | struant | struantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | strueremque, struerem | struerer |
2. Person Singular | strueres | struerere, struereris |
3. Person Singular | strueret | strueretur |
1. Person Plural | strueremus | strueremur |
2. Person Plural | strueretis | strueremini |
3. Person Plural | struerent | struerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struxerim | — |
2. Person Singular | struxeris | — |
3. Person Singular | struxerit | — |
1. Person Plural | struxerimus | — |
2. Person Plural | struxeritis | — |
3. Person Plural | struxerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | struxissem | — |
2. Person Singular | struxisses | — |
3. Person Singular | struxisset | — |
1. Person Plural | struxissemus | — |
2. Person Plural | struxissetis | — |
3. Person Plural | struxissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | struere, distruere, istruere | struxisse |
Passiv | strui, struier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | strue | struere, distruere, istruere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | struite | struimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | struito | struitor |
3. Person Singular | struito | struitor |
2. Person Plural | struitote | — |
3. Person Plural | struunto | struuntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | structum, structa, structus | structa, structi, structae |
Genitiv | structi, structae | structorum, structarum |
Dativ | structo, structae, structoreis, abstructo | structis |
Akkusativ | structum, structam | structas, structa, structos |
Ablativ | structo, structa, structoreis, abstructo | structis |
Vokativ | structum, structa, structe | structa, structi, structae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | structura, structurum, structurus | structura, structurae, structuri |
Genitiv | structurae, structuri | structurarum, structurorum |
Dativ | structurae, structuro | structuris |
Akkusativ | structuram, structurum | structura, structuras, structuros |
Ablativ | structura, structuro | structuris |
Vokativ | structura, structure, structurum | structura, structurae, structuri |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | struendum, struenda, struendus, struunda, struundum, struundus | struenda, struendae, struendi, struunda, struundae, struundi |
Genitiv | struendae, struendi, struundae, struundi | struendarum, struendorum, struundarum, struundorum |
Dativ | struendae, struendo, struundae, struundo | struendis, struundis |
Akkusativ | struendam, struendum, struundam, struundum | struenda, struendas, struendos, struunda, struundas, struundos |
Ablativ | struenda, struendo, struunda, struundo | struendis, struundis |
Vokativ | struendum, struenda, struende, struunda, struunde, struundum | struenda, struendae, struendi, struunda, struundae, struundi |
152 (279) Formen für „struere“